!- SPOİLER VAR -!
Allah aşkına neydi o son ya..! Marie Lu yine adını* konuşturmayı başarmış ama bunu iyi anlamda söylemiyorum maalesef. İçerik ve üslup olarak harika işler ortaya çıkaran Marie Lu sanırım okuyanı şaşırtmak için karakterin benliğinden ayrı sonlar yazıyor. Adelina gibi sürekli 'bana ne olacak, kraliçeyim ben, en üst benim' tarzı düşünceleri olan bir kişi, yıllarca babası tarafından hem psikolojik hem fiziksel şiddet görmesine sebep olan birine kardeşi (Violetta) olmasına rağmen canını feda edecek yani verecek bir karakter değil. Ek olarak canını hain biri için feda ederken Afsuni yi azıcık düşünüp kardeşim önemli triplerine girmesi de mantıklı ASLA değil. Ama Marie Lu ablamız, yaklaşık 950 sayfadır bencil olan adelinayi bir anda iyilik meleği yapmaya karar vermiş. Son anda ben zaten kötü biriyim, Violetta melek gibi, o yaşasın demek nedir yahu?!
(Afsuni )
Tabi önceki kitaplarda da saçma noktalar olsa da beğendim bir seri oldu. Marie Lu'nun sonlarını beğenmesem de içerik ve üslup gerçekten çok iyi ve sarıyor. Biri bana sorsa tavsiye ederim ama her şeye hazır olması gerektiğini de söylerim..