Kitapların ilk sayfaları sarmaz genelde ama bu o kadar akıcı ki daha okurken yorum yapma ihtiyacı hissetim.
10 gün sonra gelen düzenleme:
İlk 50 sayfa ne kadar akıcıysa son 450 sayfa bir o kadar durağandı, hiç bitmeyecek sandım. Üstelik yazı fontu normal kitaplara göre küçük. Kurgu basit olmasına karşın yazar uzatmış da uzatmış; yahu kitabın yarısından fazlasında hiçbir şey olmuyor, olay yok. Gençlik romanından ziyade psikolojik roman bu, karakterlerin kendileriyle olan çatışmalarını okuyoruz.
500 sayfa olan bu kitabı bir paragrafla özetleyebilirim. Keşke daha kısa olsaydı. Hannah'nın okuduğum ilk ve son kitabı olması kuvvetle muhtemel.
