"Kendi acizliğimden hâlâ utanıyorum sanırım. Hiçbir kadının beni etkileyemeyeceğini düşünürdüm. Sen karşıma çıkıncaya kadar hayat güzeldi. Sonra sana tosladım. Beni fena çarptın."
"Ya ben?" Dudaklarına yeniden bir öpücük kondurdu. "Biz on aydır beraberiz. Beni sevmediğini anlayacak kadar uzun bir süre gibi, değil mi?"
"Sana doyamayacağım kadar kısa bir süre bence!" O da bu öpücüklere küçük küçük karşılıklar vermeye başlamıştı. "Ömrüm boyunca da doyamayacağımı garanti ederim. Ben kendimi bile tanıyamıyorum. Gecenin gölgesinde yaşarken kocaman bir ışıkla her şeyimi ortaya çıkardın. Sana olan ihtiyacım dayanılmaz oldu. Kocaman bir adam olarak bundan utanmam lazım ama senin yanında iken yüreğimde gittikçe büyüyen, devasa mutluluk patlamaları var."