Fırat, Suat Hoca’nın gözlerinde uçsuz bucaksız denizlerde yol alırken;
“Ve şu an evliyim. İki çocuğum var. Çok mutlu bir hayatım ve yuvam var. Ama geri dönüp baktığımda hep onun hayali ve koca bir ömrün keşkeleri var.” dedi ve ekledi: “Sen, sen ol eğer birini seviyorsan onun peşini bırakma oğlum! Çünkü geçmişte kalbine yara açan bir aşkın sızısı geçse de yüreğinde bıraktığı iz her zaman kalıyor.”
Fırat mesajı almıştı. Hiçbir şey söylemiyor sadece hocasının biraz önce güneşin ışıklarının, sularının ta en dibine ulaşan denizler gibi parlak görünen gözlerinde; sanki kapkara bulutların o parlak güneşin önünü kesip fırtınayla beraber denizi esir alıp çalkalayan, insanın içini karartan manzarayı izliyordu.
130 sayfa
Yorumlar ve İncelemeler
Aşkın onura çarptığı yerde susanlar için…
“Bazı yorgunluklar uykuyla geçmez… Bazı suskunluklar, kelimeye dönmez...”
Abdurrahim Ceylani’nin Geçmedi Gönül Yorgunluğum adlı eseri, yalnızca bir roman değil; kırgın kalplerin iç çekişi, sustukça büyüyen bir sevdanın günlüğü adeta… Kısa ama etkili cümlelerle örülmüş bu kitap, okuyan her yüreğe “Ben de böyle hissettim” dedirtecek kadar içten.
Kitapta, aşkın en hüzünlü hâli anlatılıyor: yarım kalmışlık.
Birbirini seven ama ya zamana ya gurura yenilen iki kalbin hikâyesi bu. Her sayfa, geçmişe tutulmuş bir aynayı andırıyor. Unutulmak istenilen ama unutulamayan birinin iziyle yaşamak… İşte o "geçmeyen yorgunluk" tam olarak bu.
Yazar, duygularla konuşmayı çok iyi biliyor. Cümleleri, çoğu zaman bir nasihat gibi; bazen bir dua, bazen bir iç çekiş…
“Beden yorgunluğu geçer de, gönül yorgunluğu geçmez evlat. Allah gönül yorgunluğu vermesin.”
“Zamanla geçer derler ama sanki geçen sadece zamandı.”
“Sen, sen ol… Eğer birini seviyorsan, onun peşini bırakma oğlum!”
Bu cümleler, bir öğretmenin değil, hayatı derinlemesine yaşamış birinin sesi gibi geliyor kulağımıza. Kitaptaki “Suat Hoca” karakteri, sadece Fırat’a değil, okuyucuya da konuşuyor aslında.
Geçmedi Gönül Yorgunluğum, okunup rafa kaldırılacak bir kitap değil. O, kalbin bir köşesine ilişip, uzun zaman içinden çıkmayacak bir iz bırakıyor. Özellikle bir vedanın ardında kalanlar için…
Aşkın onura çarptığı yerde susanlar için…
Ve en çok da, “adını anmadan sana nasıl dokunayım?” diyenler için…
Abdurrahim Ceylani
Geçmedi Gönül Yorgunluğum
Yazar Hakkında
Abdurrahim CeylaniYazar · 0 kitap
1995 yılında hastanelere güvenilmeyip köydeki yaşlı ebelerin her şey olduğu dönemde depremde yıkılan Hatay'daki toprak evde doğdu. Vicdanını yitirmiş şu dünyada vicdanını koruyarak yaşamaya çalışıyor.
