Geçmişe Yolculuk

Ezik bir çocukluk yaşayan genç çok çalışıp başarılı bir mühendis olur. Ünlü bir zengin yanına alip asistanı yapar. Patronunun karısıyla yasak aşk yaşamaya başlarlar. Daha sonra Meksika'daki madenler için oraya gönderilir. Ve bu sırada birinci dünya savaşı patlak verir. Bu arada evlenip iki çocuğu olmustur. Hayat normale döndüğünde aşkı yeniden alevlendirmeye çalışırlar. Ama ne kadın eski kadın, ne adam eski adamdır. 52 sayfalık kitapta çok ağır bir hikaye bulacaksınız

Öncelikle şunu belirtmeliyim ki, benim için, bir Stefan Zweig kitabını beğenmeme diye bir şey kesinlikle söz konusu olamaz. Yazarın tüm kitaplarını da büyük beğeni ve keyifle okuyan ben, bu kitabını da aynı duyguları yaşayarak okudum.

Yazar bu kısacık kitabında, bize müthiş bir duygusallık yaşatıyor. Konu ise yine savaş ve darmadağın olan hayatlar üzerine kurulmuş. Zweig , bu defa Birinci Dünya Savaşının vurduğu, yasak bir aşk hikayesini anlatıyor. Bu harika hikayenin en vurucu anı ise , savaş sonrası yani uzun yıllar sonra iki sevgilinin karşılaşması ve yaşanılan karışık duyguların muhteşem bir şekilde okuyucuya yansıtılması.

Zweig kitaplarının tümü gibi, beğenerek okuduğum bu kitabın da okunmasını kesinlikle tavsiye ederim.

Stefan Zweig'in İş Bankası Kültür Yayınlarından çıkan yeni kitabı.Yok kardeşim böyle bir şey.İnsan olan böyle bir şey yapmaz.Bu ne muazzam ifadeler, bu ne müthiş betimlemeler, bu nasıl bir anlatım. Hadi sen yazarken yaşadın, ben okurken dünyadan koptum ya.Bir Novella,zaten bir solukta bitiyor. Ben bitecek diye strese girip son on sayfayı heceleyerek okudum. Okuduğum en iyi eserlerinden biri.

Sen sadık kalsan ne olur gönlüm, seneler intihar veriyor sevgime..

Zaman, her seyin ilacıysa fazlası intihara girmez mi diyor ya Oğuz Atay bu hikayede ki aşk içinde öyle. Araya giren zaman, sevgiyi azaltmasa dahi, bu aşkı bitiriyor çünkü, zamanla sevgi değişmese de, o sevgiyi yaşayanlar değişmiyor mu?
Ne haklı söylüyor Stefan Zweig kitabın sonunda, artık ne o eski adamdı ne de o eski kadın.. yaşanmışlıklar, araya giren mesafeler, ayrı geçen senelerde hayatımıza giren yeni insanlar.. unutmuyoruz yeri geliyor anımsıyoruz, ama aynı tazelikle mı ? Ne güzel anlattı yine Stefan Zweig..

Geçmişe Yolculuk... İsminden de kitabın kapağından da biraz anlaşılıyor konu. İş Bankasının Modern Klasikler Dizisine katmışlar geçenlerde. Tabi hemen gidip almak istedim ama maalesef 1. baskı çoktan bitmiş :( Bana da 2. baskı kaldı...
Neyse artık kitabı sipariş ettim ve gelir gelmez okumaya başladım.
Kitap hakkında genel olarak bazı şeyler söylemem gerekirse Stefan Zweig okumayı gerçekten çok özlemişim yaa.

Kitaplarında bu kadar kısa yazıp bu kadar çok şey anlatmayı bu adam nasıl başarıyor acaba?

Kitabın konusuna gelirsek yine Zweig'ın o farklı ve yasak ilişkilerinden birisini görebiliyoruz. Genç bir delikanlı zengin bir iş adamının yanında çalışmaya başlıyor. Tabi aynı olay Karmaşık Duygular adlı kitabının bir hikayesinde de geçiyordu...

Tabi burada iki tarafta birbirine aşık oluyor ve yasak bir ilişki yaşamaya başlıyorlar. Tabi bir süre sonra ayrılık geliyor. 9 yıllık bir ayrılık ve bunun nedeni savaş...

Aralarına kocaman bir okyanus giriyor ve 9 yıl ayrı kalıyorlar. Ve en sonunda da tekrardan buluşuyorlar. Peki ya eskisi gibi mi oluyor her şey?
İşte bunun cevabı Geçmişe Yolculuk...

Burada değinmek istediğim şey kitap aşkı anlatıyor ama çok güzel anlatıyor ya! Bildiğiniz gibi bu konuyu işleyen kitaplara hep 1 puan veririm ama bu kitap 10 puanı gerçekten hak ediyor :DD

Herkese iyi okumalar dilerim :)

Zweig üzerinden prim yapmak isteyenlere, onu karalamaya çalışanlara, kapitalist sistemin içine çekerek değersizleştirenlere ve tüm her şeye inat okumaya devam! Bunların hiçbirisi sana olan bakışımı değiştirmiyor be Zweig. Şu 53 sayfalık incecik kitapta yine bana hissettirdiğin şeyleri ve soluksuz okuyuşumu düşünürsek, kesinlikle değiştirmiyor. Sen benim için sayfası az ama hissettirdiği duygular çok fazla olan kitapların yazarısın.

Yine bir novellanda, aşkı ve hissettirdiklerini kullandığın sözcüklerle iliklerime kadar hissettim. Çaresizliği, ihtirası, heyecanı, hazzı, özlemi okurken yaşadım ve onlarla birlikte bu yolculuğa katıldım. Zamanın hislerden bir şey götüremeyeceğini ama şartların çok şeyi değiştireceğini hatırladım. O benliğimizin, kalbimizin bir yerlerine gizlediğimiz ve zamanla yok olduğunu sandığımız duyguların ufacık bir sözle, hareketle, dokunuşla, bakışla nasıl coşkun bir dalga gibi yüzeye çıkabileceğini gördüm.

Fazla söze lüzum yok ve bıkmamacasına Zweig okumaya devam.

Stefan Zweig etkinliğinin ikinci güzide kitabı benim için Geçmişe Yolculuk'tu. Bu adamın kalemini bu kadar duygularının aynası olarak kullanıp, kısa sayfalı yazdığı novellalarının insanı etkileme sanatı üzerinde bu kadar başarılı olmasını gıptayla karşılıyorum! Zweig, yazara şu ana dek okuma şansı vermeyen ya da zamanı gelince diyenlere mutlaka oku diye tavsiye edeceğim bir usta.

Kitabın sayfalarında illa ki savaş var. Artık bunu Zweig okurları çok iyi biliyorlardır. Birinci Dünya Savaşı, yazarın tüm hayatını ve yazdıklarını dipten etkilemiş ve hiçbir zaman yarattığı tahribatı silmemiştir.

Bunun yanında bir de aşk var. Yasak mı yasak. Tutkulu, özlem dolu, giderek güçlenen... Tabii burada ki aşk, savaşın devreye girmesiyle iki aşığı dokuz yıl birbirinden koparıyor. Ikisinin de yaşamları değişimlerden geçiyor. Ludwig sadece anılarla yaşamanın insan doğasına uygun olmadığını bilerek içindeki ihtirasın yavaşça eridiğini hissediyor.

Yıllar sonra biraraya geldiklerinde, bu büyük aşk ikisinde de karşılıklı mıydı yoksa zamana, koşullara, başkalarına yenik mi düşmüştü?

Siz de okurken ikisinin yanında, bakışlarını kaçırmalarına, gizledikleri hislerine, boğuştukları monologlarını adeta yaşıyorsunuz. Hem ürkek, hem atılgan duygular. Okumak çok keyifliydi. Etkibilitesi yine yüksek bir kitaptı.

Mutlaka bunu da okuma listenize ekleyin derim. Verlaine'in şiirinde ki gibi, Issız eski bir parkta karlar içinde, Arıyor geçmişi iki gölge... Herkese iyi okumalar.

Okuduğum her kitabında ayrı hayran oluyorum Zweig'a. Her kitapta kendimden bir şeyler buluyorum. Elli sayfalık bu küçücük novellasında böylesine yoğun duyguları nasıl aktarabiliyor bizlere?

Kitapta çoğu zaman olduğu gibi yasak, tutkulu ve yarım kalan bir aşk ele alınıyor. Konu aşk olunca Zweig'ın betimlemeleri ruhunuza işliyor sanki. Kalbinizin en gizli yerlerine ulaşıyor ve herkesten sakladığınızı açığa çıkarıyor.

Tam tamına dokuz yıl giriyor iki aşığın arasına. Dokuz yıl, aşılamaz bir okyanus ve savaş...
Ne kadar güçlü olursa olsun geçip giden yıllara, mesafelere ve savaşa ne kadar dayanabilir aşk? Ne kadardır ömrü? Sadece anılarla yaşanabilir mi? Yıllar sonra bir araya gelindiğinde her şey eskisi gibi olur mu? Bütün koşullar değişmiştir. Peki ya biz, biz aynı kalır mıyız?

Geçmiş ile bugün arasında sıkışan iki insanın aşklarını diriltme savaşı. Peki bu savaşı aşk mı kazanacak yoksa değişen koşullar mı? Hep beraber okuyup görelim. Keyifli okumalar :)

"Ne kadın eski kadındı ne de adam eski adam..." (s.52)

Güçlü, tutkulu bir aşk... tekrar aynı şekilde hissedilmek, tekrar o tanıdık duyguyu bulmak istiyor ancak zamanın acımasızlığına boyun eğiyor.. ne kadar arasa, kendini eskisi gibi anımsamaya çalışsa dahi geçmişteki sıcaklığı, yakınlığı çaresizce yitiren buruk bir aşk hikayesi..
Yine Zweig, yine dans eden kelimeler, hayran kaldığım betimlemeler ve yine bir solukta okuduğum, etkileyici, güzel bir roman..

Tutkulu bir aşk,ihtiras ,ihanet,sefalet ve özlem...hem ihanet hem sadakat aynı anda farklı kişilere karşı olabiliyor gibi bu kitapta .İhanete karşıyım ama acaba bazen insanlar kendilerine hiç uymayan insanlarla evlilik mi yapıyor da sonradan başka birine gerçekten aşık oluyorlar diye de düşünmedim değil.
Zaman geçtikçe yaşlanıyor muyuz? eşyalar sabit kalırken insanlar ve duyguları değişmiyor mu ?Anılarla insan ne kadar idare edebilir ?Savaştan kayıp yılların telafisi var mı ?Savaşı hiç yaşamayanlarla savaşın yaşamını kararttığı insanlar karşılaşınca bir yerde ?Gözden uzak da gönülden de uzak mı?
İki gölge geçmişi arıyor .Bakalım bulabilecekler mi?
Yazarın anlatımı çok güçlü.Kitap çabucak okunabiliyor .Yukarıdaki soru işaretlerine az çok yanıt bulursunuz kitabi bitirince.Sonunu özellikle beğendim .Tavsiye ederim .

Birbirini “zamanında” sevmiş olan iki insan...
İlk önceleri değerlendirilen bir fırsat yüzünden arasına okyanus giren aşkları talihsizlikler yüzünden ayrı kalmaya da devam etti. Sonrasında unutulmuş bir şarkının, kokunun, sesin hatırlanışı gibi âşk’ları da anımsandı. Anımsandı anımsanmasına da ne yazık ki eşya dışında hiçbir şey eskisi gibi değildi. Ne kadar zorlasalar da: «Ne kadın eski kadındı ne de adam eski adam...»

Ehhh, yeter artık! Zweig görmekten tiksindim demiyorsunuzdur umarım. Zira diyorsanız sizi şöyle öteye alayım.

Son birkaç Zweig eseri kaldı okumadığım. Onları da okuyunca bitecek Zweig Külliyatı.

Geçmişe Yolculuk, anımsadığım kadarıyla şubatta raflara çıkmıştı. Çıktığı dönemde epey popüler olup halen de popülerliğini korumakta, her Zweig kitabı gibi.

Yeni baskısı yapılan ve çoksatan listelerini kasıp kavuran kitapları ya ilk dağıtıma çıktığı an ya da modası geçtiğin zaman okumayı seviyorum. Öyle de olmasını istiyorum.

Geçmişe Yolculuk'u popüler olduğu dönemde okumamın sebebi bu aralar kitap okumayı hızlandırdığım için dinlenmekti. Benim için iyi de geldiğini söyleyebilirim.

Çünkü Zweig ve kitapları benim için popüler değil, anlaşılması gereken bir literatürdür. Takdir edersiniz ki Zweig, biyografi yazarı. Özellikle Dostosyevski, Balzac, Stendhal gibi kült yazarların hayatlarını ve edebi yönlerini kaleme almıştır.

Aslında Zweig'ın öykü ya da novellalarında kuvvetli bir üsluba ve konuma sürükleyen onun sağlam bir ruh ve fiziksel tahlil/tasvirleridir. Onun eserlerinin bu denli okunmasının ve talep görmesinin de sebebi budur, kanaatimce.

Normalde bu paylaşımım kitap yorumu paylaşımı olacaktı. Lakin benim bu konuda ağzına kadar dolan bir sabır kovam var. Bu kovanın içindeki sabır dökülmeye başladı artık.

Neyse sakinim efendim! Lütfen Zweig'ı ve eserlerini tiksindirmek için çok fazla çaba sarf etmeyin! Biraz da Geçmişe Yolculuk hakkında bıdı bıdı yapıp gideyim.

Zweig'ın diğer kitaplarına nazaran zaman boyutunda sıçramalar var. Bu alışık olmadığımız bir durum. Trene binen çiftimiz geçmişte yaşadıklarını anımsayarak oldukları zamanda bir hesaplaşma yaşıyorlar. Ancak şöyle bir durum da var ki klasik bir Zweig eseri, aşk anlatan. Yine bir savaş dönemi var ortada. Mecburiyet'te olduğu gibi. Fakat her kitabını birbirinden ayıran şu özellik bu kitabında da var, onları farklı kılan: Kuvvetli, aşikar ve sarsan ruh tahlilleri.

Bence Zweig eserleri, günümüz yazarları için kaliteli bir kılavuz rehber olabilir.

Sevgilerimle...