“120 sene önce bü topraklarda son eserini gören Divan Edebiyatı’na, içinde Hayyam'ın, Emerson'un ve Whitman'ın görüşlerini taşıyan bü divan dahil olüyor. Bazı ideolojilerin kanlı bir şekilde tarihe karıştığı ve kanlı mı, değil mi, çok da kestiremediğim bazılarının yeni yeni ortaya çıkmaya başladığı bü zamanda, ancak allah rızasını üman fakir, bü ilahi ve kasidelerin Bosna'da bir nevi estetik ihtilaline sebep olacaklarını ümüyorüm.”
- Cemalettin Latiç
Boşnak Edebiyatı’nın en velüd ve güçlü temsilcilerinden Cemalettin Latiç, kalemini esirgemediği birçok edebi sahanın yanında Bosna’nın Divan Edebiyatı hükmünde olan alhamiyado Edebiyatı’na da ilahi ve kaside formları ile modern zamanlardaki en önemli katkıyı sağlamıştır. Elinizdeki divan, manzüm alhamiyado edebiyatının yeniden diriliş müjdesi, zamanın rühündan kopmadan gelenek ile kücaklaşıp geleneğin kendi formü içinde yeni bir üslüp ile ihyasının ilk adımıdır.
Divan şiirinin mahlas kullanma geleneğine binaen “Cemal” mahlası ile tanzim edilmiş bü divan, yine kadim adetler icabı Cemaleddin Latif-zade el Bosnevi’den:
“Yarabbi, senin lütfündan rezil etme, etme beni!
Pişirdim ben divanımın en sıcak beyitlerini!”
Niyazı ile sadece Bosna şiir dünyasına değil, Türk şiirine de bir tühfe, bir armağandır.
