İbn Ataullah İskenderî'yi ve hikmetli kitaplarını çok seviyorum. Yazdığı her cümle yüzüme soğuk su gibi çarpıyor. Beni sarsıyor sonra tefekkür ettiriyor ve iyileştiriyor.
Kalplere ilaç olsun niyetiyle yazılmış olan "Gelin Tâcı" kitabının az sayfası olmasına rağmen uzun süredir elimde. Öyle de kalacak gibi duruyor. Tek bir sayfasına günlerimi ayırabilirim. Çünkü kalbime iyi geliyor.
Eserlerinin muhtevasını hikmet kavramı oluşturuyor. Uzun uzun düşündürüyor, hakîkât ne sorusunu çoğu zaman bize yöneltiyor. Ve kalbi ele alıyor. Ruh aleminizi tanıyorsunuz Gelin Tacı kitabında. Evvelâ insan olmayı, sonra ahlâklı bir kimse olmayı, sonra hakîki bir mü'min olmayı, ümmet olmayı ve en sonunda kul olmayı öğrenmek için çabalıyorsunuz bu kitabı bitirdiğinizde.
Okuyanlara şifa olması temennisiyle. İstifadeli okumalar...
Kalbime ilaç gibi gelen birkaç cümle:
"Gecenin ortasında uykuyu bölüp, kıldığın iki rek'at namaz, Allah ile karşılıklı olarak birbirinizi sevmektir. Hastaları ziyâret etmen, Allah ile karşılıklı olarak birbirinizi sevmektir. Cenâze namazını kılman Allah ile karşılıklı olarak birbirinizi sevmektir. Eziyet veren şeyleri yoldan uzaklaştırman, Allah ile karşılıklı olarak birbirinizi sevmektir. Yere bırakılmış halının, onu savuracak bir kola ihtiyacı vardır. Senin için Allah Teâlâ'yı zikirden daha faydalı ibâdet yoktur. Çünkü zikir, ayakta duramayan, rükû ve secde yapamayan yaşlılar ve hastalar için de kolay bir ibâdettir...
~
O halde kalbini temiz tut ki, gaybın kapıları sana açılsın. Günah işlemeyi bırakıp, zikir ve tevbe ile Allâh'a dön. Kapıyı ısrarla vurana kapı açılır."
