Öncelikle anne-baba adaylarının, öğretmenlerin, bir çocuğun yetişmesinde ufacık da olsa etkisi, katkısı olan, olacak olan herkesin mutlaka okuması gereken bir kitap. Okurken bir taraftan kendi çocukluğumuza gidiyoruz, yapılan yanlışları bilinçli bir şekilde fark ediyoruz. Bir taraftan o anın, içinde bulunduğumuz ânın hakkını vermenin, o yaşta içimizdeki çocuğun isteklerinin,ihtiyaçlarının bilincine ulaşıyoruz. Diğer taraftan da çocuklarımıza nasıl rehber olabileceğimizin yol haritasını çiziyoruz.
Kitap boyunca iyi bir anne-baba nasıl olmalıdır, sorusunun cevaplarıyla karşılaşıyoruz. Bana göre, kitapta da bahsedildiği gibi, iyi bir anne baba olmanın yolu iyi bir evliliktir. Evlilik ne kadar sağlam, iletişimli, paylaşımcı ve "biz" üzerine kurulu bir evlilikse o kadar da geliştiren anne -baba olur ebeveynler. Hayat paylaşmaktır, çocuk o paylaşımda bütünleşmektir.
"Çocuklarımız bizdendir ama bizim değildir. Ebeveyn olarak en büyük görevimiz her zaman çocuklarımız için en iyiyi istemektir. Yolda tek başlarına yürümelerine izin vermek ama arkalarına döndüklerinde varlığımızı hissettirecek kadar da bize güven duymalarını sağlamaktır. " Ne zaman ki toplum olarak bu düşünceleri hayatımıza uygularsak o zaman daha sağlıklı çocukluklar yaşayacak çocuklarımız.
Üzerine saatlerce konuşulabilecek dolulukta bir yol haritası...
Önce çocuklarımıza, sonra kendimize, birbirimize, geçmişimize, geleceğimize, şu anımıza farklı bir pencereden bakmamızı sağlayan ve hayatımızı o pencerenin açıldığı karşılıklı saygı, sevgi, aydınlık geleceğe kurma hayalleri dolu bir kitap...
