Din öğesini vurgulayan belirli bir inanışı överken diğer inanışları gömen spirütel kitapları oldum olası sevmemişimdir.Gemi kitabı da tamamen şans eseri elime geçti ve boş bir anımda okudum.Boş bir an ' kısmının özellikle altını çiziyorum,çünkü normalde okumaya başladığımda daha ilk sayfalarda yazarın tarzını hayat görüşünü ve maalesefki başına gelen her şeyde dinin altına sığınması,mükafat veya ceza olarak görmesi ve haram,helal diyerek hayatın donelerini sınıflandırması; okumayı bıraktıracak,zamanımın boşa harcandığını hissetirecek türdendi..bir ilk yaptım ve kendimi ön yargılarımı aşıp ne de olsa 160 sayfacık kitap ,ne kadar sinirlerimi bozabilir ki :) diyip okudum esasen yazarın maceracı roman karakteri,yakalandığı ince hastalık ve gemi ile denizaşırı bazı ülkeler de gezinip hayatı sorgulaması,taraflı tutumları beni çoğu yerde gıcık etti ama cidden kitabın yazarı ,ki ben yeni tanıştım edebi tarafı fevkalede güçlü,cümleleri,şiirleriyle kitap da ki konu-anlatım-tarz terazisini dengede tutmayı başarmış.Esasen kanımca bu kitap; şuan da iktidar da olan a partisinin "nasıl ekmeğine yağ sürülür" ünün de kanıtı kitaplara bir örnekdir...
(Özel not: itiraf ediyorum sırf son cümleyi yazmak için bu kitaba inceleme yazdım)
