Dawkins'in konuşmalarını dinlemiş olmama rağmen kitabı çok ağrı geldi ki bu alanda çeşitli ağır kitaplar da okumuş biriyimdir. Yazarın engin bilgi birikimi ile paylaştığı bilgiler çok güzeldi, verilen örnekler ile açıklanan her bilgi giriş-gelişme-sonuç üçlüsü ile çok uyumluydu, sanırım sadece insanı konu aldığı kısımlar fazla yüzeysel ve yetersizdi, oraları katılmasa da olurmuş. Sonunda yazarın din ile ilgili yorumunu gereksiz buldum, tanrı gibi metafizik konuların yalanlayıcısı olarak evrimden medet ummak bana çok saçma geliyor. Evrimi, şüphe götürmez bir gerçek olarak görüyorum ama niçin evrim, tanrının varlığını çürütsün ki? İnsanlar, haklı oldukları noktaları, bazenleri o kadar hırsla her durumda irdeleyerek bulmaya çalışırlar ki asıl doğrudan uzaklaşırlar; yüce tanrının, her şeyi evrimden yaratamayacağı konusunda bu kadar emin biçimde tanrıyı reddetmek aslında "tanrı aslında yoktur" fikrini doğrulamaya şiddetle çabalarken bazı evrimcilerin asıl hakikatten de göz göre göre uzaklaştığının göstergesi değil de nedir?
