"...bu hülyasında çok yönlü ve incelikli, sıkılgan insanın içinde ne sarsıntılar, düşüşler, depremler olmalıydı, ki etkili olma uğraşı içerisinde etrafına böyle haykırsın?"
"Gerçi ayrılırken zorlanabileceğim hiç bir şey bırakmayacak olsam da ardımda,hiç bir şey ve beni hiç kimse özlemeyecek olsa da,her ağac 'memleket' demez mi?Bütün köklerimi kazar,topraktan çıkarırdım o zaman..."
.
Tek dileğim, bütün sonbahar kadar heybetli ve geniş olan bu büyük fırtına hiç dinmesin.
Sanki çok fazla yaz ve çok fazla güneş görmüş gibi hissediyorum. İçimdeki her şey ağaçların her şeyi atmasını ve arkalarındaki mesafeyi ortaya çıkarmasını bekliyor.
"Her şey benden gitti,
Sadece gökyüzünü tanıyabilirim
Karanlık tarafından örtülmüş ve ışıkla yıkanmış."
...