Romantizme pek tahammülüm yok kitaplarda,lakin çaresizliğin olduğu her kelime ve bu kelimelerin açtığı yaralar,okurken öyle bir acıtıyor ki insanın içini,ölmek yetmeyecekmiş gibi geliyor.Kahramanımıza verilen görev oldukça sarsıyor okuyucuyu,çünkü okuyucu da biliyor her zaman insanın istediğini elde edemeyeceğini,yine de bir umuttur diyor,giriyor hüzün isimli dönüşü olmayan yola,ne kadar destek olsa da kahramana,yetmiyor,kitap bittiğinde oturduğu yerde,gözlerinde biriken yaşlar anlatıyor her şeyi.Yazıldığı dönemde birçok insanı etkilemiştir hatta intihar etmelerine bile sebep olduğu söylenmektedir.