Bilirim ki biz insanlar Hepimiz bir değiliz ve bir olamayız. Fakat kendini saydırmak için halktan uzak durmaya mecbur olanlar, ölüm korkusu ile düşman karşısında saklananlar dan daha az değerse değildirler.
Aslı aranırsa bu, az sözde çok mana aramak demektir.
Biz insanlar, daima ilk izlere kıymet veririz. Ădemoğlullarına en inanılmayacak şeyler inandırılabilir. Fakat bir kere kafasına bir şey yerleşti mi onu, oradan söküp çıkarmak isteyenin vay haline!
Nasıl oluyor da insanı mutlu eden bir şey, aynı zamanda felaketinin de kaynağı oluyor?
Hiç bir an yoktur ki seni, kendi başını ve etrafındakilerin başını tüketmesin! Hiç bir dakika yoktur ki isteyerek veya istemeyerek bir yıkıcı olmayasın! En suçsuz bir gezintin, bin zavallı böceğin hayatına mal olur. Binbir emeğin mahsulü olan bir karınca yuvasını bozmak ve o küçük hayat ălemini mezarlığa çevirmek için bir adımın yeter.
