John Fante'nin Toza Sor kitabını okuyup favori listeme aldıktan sonra, kalan tüm kitaplarını siparil verdim.Fakat....Fakat ne Bunker Tepesi düşleri ne de gençliğin şarabı kitapları gibi eserleri, asla Toza Sor kalitesinde değil.
Bu 3 kitabı okuduktan sonra artık John Fante'nin tarzını çözmüş bulundum.Genelde ani kararlarıyla hikayenin konularını bir anda çevirip bambaşka yöne akıtarak ben nerdeyim, buraya nasıl geldim hissi yaşatıyor.Bu his toza sorsa muhteşem geçişlerle inanılmaz iyi gelirken, Gençliğin Şarabında ise kitabı bıraktırtmaya itiyor...
Hikayelerinin içeriğinde kiliseyle haşır neşir anıları, cehennem hikayeleri, peder dialogları okadar gereksiz uzun ve detaylı ki, 3 bölümü bu şekilde 4 sayfa okuyup atladım.ilk 70 sayfası ve son bölümlerden biei komik ve akıcıydı sadece.Kitap bittiğinde ise tamamen zaman kaybı hissyatı yaşattı.büyük hayal kırıklığı...