Herkese merhaba!
Tolstoy’un yarı otobiyografik üçlemesinin (Çocukluk, Gençlik, İlkgençlik) üçüncü ve son kitabı olan İlkgençlik isimli kitabı da bitti. Adından da anlaşılacağı üzere Tolstoy bu kitabında gençlik yıllarını anlatıyor.
Gençlik’te, Çocukluk ve ilkgençlik yıllarında yaşadığı olayların bazılarının devamıyla birlikte, yeni edindiği tecrübeleri ve yaşadığı yeni olayları da büyük bir ustalıkla son derece ilgi çekici bir dille okuyucuya aktaran Tolstoy, birçok konuda özeleştiri yapmaktan da geri durmuyor; yer yer kendini beğenmişliğini, yer yer ukalalıklarını, zaman zaman düşüncesizce ve cahilce hareket ettiğini, pişmanlıklarını, üzüntülerini açıkça dile getiriyor.
Serinin bu kitabında Tolstoy artık üniversite eğitimine başlamış olduğu için, genellikle üniversite hayatından ve orada edindiği tecrübelerden bahsediyor ama kitabın sonuna geldiğimizde gençlik yıllarına dair anlatmak istediği daha çok şey olduğunu belirtiyor. Ne var ki, ayrı bir kitapta anlatmayı planladığı gençlik yıllarının geri kalan kısmı -bildiğim kadarıyla- piyasada yoktur ya da Tolstoy öyle bir kitap yazmamış olabilir.
Edebiyat dünyasında edindiği yeri belirtmemize hiç gerek bile olmayan Tolstoy, bu eserinde de her zamanki gibi akıcı bir üslup ve yalın bir dil kullanarak okuyucusunu kendisine bağlamayı başarıyor. Bu bağlamda, her kitapseverin okuyabileceği bu kitabı -ve tabii ki üçlemenin tamamını- okumanızı tavsiye ederim.
Kitapla kalın!