Yapayalnızım.Süt mavisi göğün belirsiz bir noktasında duraklayıp asılı kalmışçasına oradan hiç ayrılmayan ve varlığıyla sonsuz boşluğu dolduruyormuşsa benzeyen ay...ayın parlak yuvarlağını çekip içine almış, gizlerle dolu görkemli doğa ve insanlara özgü küçük, acınası tutkularla kirlenmiş, ama yine de hayalgücünün ve sevginin sonsuz gücüne sahip zavallı bir solucan, ben...Doğa, ay ve ben aynı şeymişiz gibi geliyor bana bu anda.
Sayfa 368