Hikaye, okudukça sanki Kemal Sunal filmlerinden çıkmış komik kareler getiriyor insanın aklına. Hem öyle samimi hem de nükteli.
17. yy Fransasında, soyluların taktıkları ahlak maskesini yer yer kaldırıp gerçek yüzlerine bir bakış atan, kibri ve aymazlıklarını ortaya seren, böylesine göndermesi bol bir oyunu Moliere’in nasıl bir cesaretle sarayda oynatabildiğini düşünmek ise ayrıca ilginç.