Akla, bilime, mantığa, gerçeğe değer veren genç öğretmen Marc Froment’in sıkı Katolik eğitimden geçen küçük bir çocuğun başına gelen felaketten sırf Yahudi olduğu için en yakın arkadaşı Simon’a suç atılmasının yanlışlığını, korkunçluğunu tek başına mücadele ederek anlatmaya çalıştığı, bu süreçte de öğrencilerini Katolikliğin hurafelerinden, dehşetli öğretilerinden beri tutarak gerçeği,iyiliği öğretme mücadelesini okudum.
Zola’nın naturalist kalemi zaman zaman yorsa da ince ince bütün ‘gerçeği’ yılların ve yilların üstüne nasıl yansıdığı elbette ki ustaca işlenmiş.
Her devrin aklı göz ardı eden dini radikalliğinin yol açtığı felaketler bizi ihtilal öncesi Fransa’sında da aynı motifle karşılar.
Akıl kalbi, kalp aklı devre dışı bırakmamalıdır. Benim payıma düşen de bu oldu.
