Gördüğümüz gibi, ben siyasetle ilgilenmiyorum dediğimiz anda güçlüyü, egemen olanı sessizce desteklemiş oluyoruz. Yansızlık yok mücadelede. Ya ezilenden yana olacaksın, ya ezenden yana.
“Şurayı da okuyuverelim:
“Sosyal Demokrasi, işçi hareketinin sosyalizmle birleşmesidir. Onun ödevi, işçi hareketine, bu hareketin her aşamasında pasif olarak hizmet etmek değildir; tüm hareketin bir bütün olarak çıkarlarını dile getirmek, bu harekete, son amacını, politik ödevlerini göstermek, onun politik ve düşünsel bağımsızlığını korumaktır.”
“Yani, tüm sınıfın politik çıkarlarını göz önüne almalıyız, diyor, başarılı olabilmemiz için. Ancak o zaman bu zulüm düzenini durdurabiliriz, sarsabiliriz ve yıkabiliriz ve insancıl bir düzen kurabiliriz, diyor.
İşte Orhan Yoldaş, şu kısacık hayatta, kendini böylesine haklı, böylesine meşru bir mücadeleye adadı ve tüm ömrünü bu mücadelenin içinde geçirdi.
“Son sözü isterseniz yine Lenin Usta’yla bağlayalım:
“Ezim ezim ezilmiş, bitkin, boynu eğik bir yük beygiri gibi ağır ağır, çeke çeke ölmektense, bu iğrenç düzenin savunucuları ve koruyucularına karşı yürütülen açık bir mücadelede can vermeyi yeğleyenler, kahramanlık ününe bin kat daha fazla layıktırlar.”
“Evet arkadaşlar, Orhan Yoldaş; bu üne bin kat daha fazla layıktır.
“Ne mutlu böyle bir ömür sürenlere!
“Ne mutlu hayatını böylesine anlamlı bir dava uğruna tüketenlere!”
