Eserlerinde Fransız toplumunun sorunlarını çarpıcı ve tüm gerçekliği ile dile getiren Emile Zola'dan bir başyapıt.
Bu kitap emeğin, işçinin, alın terinin, sömürünün ve isyanın kitabı.
Babadan oğula süregelen madencilik geleneğinin gittikçe ağırlaşan koşulları altında ezilen bir topluluğun içler acısı öyküsü.
İşçilerin yaşadıkları sefaletin tam karşısında ise maden sahiplerinin şatafat ve lüks içerisinde sürdürdükleri yaşantıları.
Dayanma sınırını aşan işçilerin onca emeğe rağmen karınlarını bile doyuramayacak hale gelip isyan başlamaları.
İsyan karşısında umursamaz tavırlarına devam eden burjuvazi sınıfının, işçilerin burnunu sürtme çabaları ve kendilerini sürekli haklı görüp harcanan emeği görmezden gelmeleri.
İsyan sonucu çıkan grevin uzadıkça uzaması ve insanların yaşadıkları iç burkan sefalet.
Yiyecek ekmek bulamayan küçük çocukların çığlığı, çocukları gözlerinin önünde eriyen annelerin kaygıları, evine ekmek getiremeyen babaların kederi.
Açlık sonucu ölümlerin başlaması, başlatılan grevin sertleşmesi, alınan önlemlerin artması ve yaşanan arbede.
Yok olma pahasına yok etmeyi şiar edinmiş ve hıncını kömür madeninden çıkaran bir anarşist.
Kömür madeninin bireylerini teker teker yuttuğu acılı ve teker teker eksilen bir aile.
Kadınların yiğit duruşu ve güç veren duruşları.
Bu saydığım her şey ve daha fazlası bu kitapta var. Etkileyici ve yalın bir anlatıma sahip bu kitap kesinlikle okuma listesinde bulunması gereken bir klasik.
