...kafama bir kurşun sıksa, ne sevinirdim!...
Yenik düşmüş insanların gizli dileğini, ölüme sığınıp bü tün acılardan bir anda kurtulma arzusunu dile getiren bu sözleri haykırırken gözleri dolmuştu./Syf.418
Ancak insan sonradan sapıtıyor, olmayacak şeyler ummaya başlıyor ve işler sarpa sarınca bunun kaçınılmaz olduğunu unutuyor, yakınmaya, gökten inmiş bir felaket karşısında kalmış gibi tartışmaya başlıyor./Syf.418
Tıpkı peri masallarındaki gibi, bir günde yepyeni bir toplum doğuyor, her yurttaşın emeğiyle yaşadığı ve zevklerini paylaştığı, son derece güzel, düzenli bir dünya kuruluyordu.