Bize değmeyesiniz diye vazgeçiyoruz kendi gözlerimizden. Başkalarının gözleri için yaşıyoruz başkalarının hayatlarını. Bunu deliyken anlıyoruz, başkasıyken anlıyoruz, ötekiyken anlıyoruz, uçurumun başındayken anlıyoruz, ateşin kıyısındayken anlıyoruz, ölümün eşiğindeyken anlıyoruz. Ya da hiç anlamıyoruz, başkalarının gözlerini kendimizin zannedip ölüp gidiyoruz...