Gezgin ve Gölgesi (İnsanca, Pek İnsanca-2)

Nietzsche içinde yaşadığı dönemin Avrupasında kültür dünyasının ve Hıristiyanlığın çökmüş olduğunu söylemektedir.
Bunun nedenini de eski Yunan kültüründen kopmuş olmak diye düşünüyor.
Eserinde gölgesiyle konuşarak din, politika, ahlâk, temel felsefi sorunları, bilim, müzik ve modern kültür üzerine aforizma ile eleştiriler yapmıştır.
İnsan üzerine yaptığı bazı tespitlerin hâlen devam ettiğini fark ediyorsunuz . Çünkü bize gerçekte olduğumuz kişi olmayı öğretiyor.
Çok severek okuduğum eserlerden bir tanesi , dönem bilgisiyle okunduğu zaman düşünceleri daha kolay anlaşılıyor.

20. Yüzyıl da Avrupa uluslarının bilim,sanat ,dil tarih vb. unsurları ele alıp ,350 başlık ile anlatmakta olduğu bir kitap.
Hazmedilmesi biraz zor kitaplardan bir tanesi.
Alman milliyetçiliğini esas alarak milliyetçiliğin uygarlığa verdiği zararları anlatmayı amaçlamıştır.
Güzel ve üzerinde düşünülmesi gereken bir kitap ,iyi okumalar :)

"Gerçeğe duyulan inanç, bugüne kadar inanılan 'gerçeklere' karşı duyulan şüphelerle başlar."

Sanatçı-filozof, ilk modernist ve ilk postmodern felsefeci; Friedrich-Wilhelm Nietzsche, kendisini "ölümünden sonra bir insan" olarak adlandırdı ve okuyucuların henüz doğmadıklarını söyledi. Kendinden sürülmüş göçebeliğin izolasyonundan acı çekmiş, zamanından önce doğmuş, genel kurallar ve tartışmalar üzerinde dans etmiş.

Gezgin ve Gölgesi, Nietzsche'nin bir direniş hareketidir. Metafizik, ahlâk, din, sanat, üslup, toplum, siyaset ve kültür endişelerine yönelik aforizmalar. Özgür irade, hakikat, gelenek ve adalet gibi temel insan konularını ele alıyor ancak kaçılmaz bir eskimilik hissi, Nietzsche'yi yavaş yavaş yalnızlık yoluna iterek düşünme biçimini kendisiyle iç diyalog haline getiriyor.

Kılavuz niteliğinde kitap. İçinde siyasetten müziğe, kadına, sanata, insana, insani duygulara, öğretilere, düşünmeye ve daha bir çok konuya ait Nietzsche aforizması bulabilirsiniz. Gayet besleyici bir kitap olduğunu ve okunması gerektiğini düşünüyorum.

Kızgınlığımız ve öfkemiz hayvansallığımızdan kalan bir şey.

Friedrich Nietzsche anlaşılması güç, derin ve tutkulu bir yazardır. Buna binaen yazdığı her bir eseri anlayıp, idrak etmek gerçekten çok zordur.
Bu eserinde ise kendi gölgesiyle girdiği, psişik bir konuşmayı ele alarak, okuyucularına karşı aforizmalar sunar. Sakin ve temiz bir kafayla okunmalıdır; aksine: '' Ne saçmalıyor bu aptal herif'' dersiniz. Aptal olan bizleriz, sizlersiniz.

Bir fikrim olsa dahi dile getirmek, hakkında birkaç kelâm etmek istediğim bir filozofun eserleri hakkında konuşmak sanırım -benim için- yürek ister. Yüreğimi tüm ağırlığıyla ortaya koyarak kağıdı kalemi kaptım, oturdum #okuryazarkıvırcıkmasası na. :)

Nietzsche deneyimimde bu kitap ilk olmamakla birlikte Böyle Buyurdu Zerdüşt'ünü de kararsızlıkla cümleye ekleyim. (Yürek sızlamaya başladı. :))

Friedrich Nietzsche, çağının sarsıcı filozofu... Yazdıklarının üzerinden bir süre geçtikten sonra kitap haline getiriliyor. Döneminin en aykırı ama bir o kadar da -birçokları için- aranan ismi. Onun uç noktalardaki fikirleri, fikirlerindeki sert mizacı, yaptırım kalitesi, fikirlerinin geçerliliği ve evrenselliği düşünülünce kesinlikle tartışmaya açık bir isim. (Tabi bence.)

Çünkü birçok fikrinde kesinkes yargılar barındırdığı için tartışmaya ve hakkında yorum yapmaya cesaret edilemeyecek bir aykırılık.

Nietzsche'nin yaptırım gücünü seviyorum. Çünkü bir duruşu ve fikirlerinin sağlam tuğlaları var. Hani yıkıp yerine yapayım desek de o aradaki sıva tekrar yapışmıyor.

Her neyse, Nietzsche deyince çenem düşer de yazmaya gelince çekimser kaldığım gerçeğiyle Gezgin ile Gölgesi kitabına biraz mürekkep akıtmam lazım.

Gezgin ile Gölgesi'nin ilk satırlarında Gezgin'in gölgesi olduğuna ve bu gölgenin konuşmasına yer veriliyor. Kitap boyunca da Gezgin'in değil de gölgenin hükümranlığını seziyorum. Çünkü o çok bilmeler, üstten atmalar, keskin ifadeler yabancı birinin ahkam kesmesi gibi.

Nietzsche'nin bu kitabında her konu hakkında bir fikri olduğunu, bu fikirlerin dayanak noktaları çıplaklığıyla gözler önüne seriliyor. Tabi bu sergide isterdim ki çeviriye bağlılıktan kopulmasını ve anlam kargaşalarının ortadan kalkmasını.

Anlaşılması güç ifadelerin yer aldığı kitapta Nietzsche'nin her konuda birikim sahibi olduğu gözler önünde zaten. Edebiyat, kültür, sanat, dil, müzik... Besteciler, bilim insanları, halk... Kitap boyunca ön planda olan tek şey şu ki: Nietzsche ve psikoloji alanında dahiyaneliği.

Bir Nietzsche klasiği olduğu için kolay bir okuma beklenmemeli onun kitaplarında.

Yazım karakteri yeterli (büyüklük) ve ufak yazım hataları kabul edilebilir...
Kitap Nietzsche'nin ilgi alanları konulari birikim sahibi olduğu gözler önünde zaten.
Edebiyat, kültür, sanat, dil, müzik. Besteciler, bilim insanları, halk. Kitap boyunca ön planda olan tek şey şu ki: Nietzsche ve psikoloji alanında dahiyaneliği bir O kadar rahat anlatımı..

Bir Nietzsche klasiği
Keyifli okumalar...

Yine Nietzsche klasiklerinden..çok yoğun,sarsıcı...aslinda nietzschenin filozoflugunun yanında psikologlugu olduğuda bir gerçek.inanılmaz tespitlerlerle aşmış Nietzsche kitaplarından biri daha

Friedrich NİETZSCHE – Gezgin ve Gölgesi

Nietzsche’ye olan hayranlığım yeniden arttı. Bu kitabında toplumu, ahlâkı, sanatı, tutkuyu, yalanı, olması gereken okuyucuyu, olmaması gereken okuyucuyu, özgürlüğü, kıskançlığı, bir şeylere yada birilerine karşı olan bağlılığı, vicdanı ve diğer konuları 350 aforizma ile biz okuyucularına sesleniyor hatta adete çığlık atıyor.

Kendi gölgesi ile diyologları. Bana göre Nietzsche kesinlikle “Sonsuzluk” ile eşdeğer... Ben bu dünyadan gitmeden önce dilerim ki yazdığı her cümleyi okuyabilirim...

Nietzsche'yi anlatmak, az da olsa izah etmeye çalışmak bana hep zor gelmiştir. O nedenle değerli edebiyat ve kitap sever dostlarım, diyorum ki bir kaç aforizmasının içinde o ruhu anlamaya çalışalım. Dilerim ki Nietzsche daha geniş okuma kitlesine ulaşır böylelikle.

Aforizmalarından bazıları;

“Gerçeğe duyulan inanç, bugüne kadar inanılan 'gerçeklere' karşı duyulan şüphelerle başlar.”

“Ne çok sıkar yazarı şu kaba taslak anlayışlı, beceriksiz, yontulmamış okuyucular, nereye çarpsalar, devrilseler acı verirler boyuna...”

“Güçlü olan,her çareye başvurarak gücüne duyulan inancı artırmaya çalışır.--ondan korkan ve ona hizmet eden zavallılar,onun gözünde ancak kabul gördükleri kadar değerli olduklarını bilirler:bu nedenle kendi tatminleri için değil,kabul görmek için çalışırlar...”

“Hayalperest, gerçeği kendi içinde; yalancı başkalarını önünde inkar eder ...”

“En büyük sadaka veren, korkaklıktır.”

“Altından yapılan her şey parıldamaz. En soylu metale özgüdür yumuşak bir ışıltı.”

“Yaşayan, duyan bir ulus, savaşı gerekli bulmaz.”

Herkese keyifli okumalar edebiyat sever güzel insanlar.

'Gerçekten' yaşamanın ne anlama geldiğini acı ama hissederek öğrendiğimiz şu dönemlerde düşünmek anlam kazandı. Eşit olduk, siyaset daha az dini,maddi ayrım sınırı akla gelmiyor. Nacizane "düşünme " aktivite önerisi...
. . - Bu yirmili yaşlar yaz mevsimidir yaşamın. Buna karşılıklı otuzlu yaşlar ilkbahardır:hava bir sıcaktır bir soğuk,hep huzursuz ve çekici, her yerde kaynayan sular,yaprak bolluğu,çiçek kokuları, büyüleyici sayısız gündüz ve gece,kuş şakılamalarının bizi çağırdığı iş,gerçekten gönülden yapılan bir çalışmadır,bir tür kendi zindeligini tatmaktır, önceden tadılan umutlarla güçlendirilmiştir. Sonunda kırklı yaşlar: sessiz duran her şey gibi gizemli; temiz rüzgarların estiği,yüksek,geniş bir yayla gibi; üzerinde de berrak,bulutsuz,gündüz ve gece boyunca hep aynı uysallıkla bakan bir gökyüzü:hasadın ve en yürekten neşeliğin mevsimi, bu yaşlar sonbaharıdır yaşamın..- .

Ilkbahar için fazla genç değil miyim ?