Bir pencere için yaşadı.
Dışardan ışıklar
İçeriden çocuklar
Dışardan ağaçlar
İçerden anaçlar
O pencere yıkıldı
Başka bir kapı açıldı
Faili meçhul bir cennette.
Bir insan görünce insan oluyorum
Bir ağaç görünce ağaç
Bir çocuk görünce çocuk
Bir kadın görünce erkek
Bir faşist görünce kahroluyor kahrediyorum
İnsanlığın en amansız lüveri
Şiirle
Gül yaprakları arasına doğdu
Dikenler arasında yaşadı
Herkes vâdesi doldu derken
Yoldaşlarının kızıl gülleriyle yetmişinci doğum günü
Yeniden doğmuş kadar oldu...