Giovanni'nin Odası
James BaldwinSözler ve Alıntılar
... şimdi, o zaman bana öyle cehennem azabı yaşatan günlerin çok güzel bir yanı olduğunu biliyorum.
Belki de insanın yurdu bir yer değil, kaçınılmaz bir şartlanmadır.
Karşılaştığı her kötülük insanı biraz daha zayıf kılıyor belki de... Onun için de gitgide insan dayanamaz oluyor.
Kitaplarıma bak. Bazen düşünürüm, bu dünyada kitaplar olmasa n'apardım acaba?
Günün birinde. Zaten ne kötülük varsa olacak... Günün birinde.
Vahşi, tatlı bir gündü, köyden ayrıldım. O günü hiç unutmı’cam. öldüğüm gündü... Keşke, keşke ölseydim o gün! Köyden çıkan yolda yürürken güneşin ensemi yaktığını, kaşındırdığını hatırlıyorum. Yol yokuş yukarı çıkıyordu, öne eğilmiş yürüyordum. Herşeyi hatırlıyorum.
Ayaklarıma bulaşan kahverengi tozları, önümde sıçrayıp duran küçük çakıl taşlarını, yol boyunca sıralanmış bodur ağaçları, güneşin alnında yatan basık evleri, evlerin renklerini... Ağlıyordum. Onu da hatırlıyorum. Ama şimdi ağladığım gibi di’il, çok daha fena, çok daha fecî.