Kalabalıktan ya da yanlızlıktan kaçarak hüzünlü yolculuklara sığınanlar, bütün bir sene çalışıp kısıtlı zaman ve bütçeyle açık büfe şehir peşinde koşanlar. - kıymeti öğrenci yılları bitince anlaşılacak- eğitim için beş parasız ülke ülke dolaşanlar... Sebebi ne olursa olsun yolculuk; bir noktayı, olayları ve insanları ardında bırakmak değil mi zaten?
Cesaret etmek, hevesli olmak, zamanı ve parayı ortak bir noktada buluşturmak zor olabilir. Ancak bir yere ait olmayı reddetmek, iyi bir bağlangıç sayılabilir. Keşfetmek, insanın daimi parçası olduğunda; içtiğimiz suyun, bastığımız toprağın ve paylaştığımız coğrafyanın kıymetini anlayabiliriz. Çünkü yolculuk bir bilinç durumudur. Seyahat eden kişi, gerçek bir bilgi aktarım aracıdır.
Bahaneleri unutup yeni yerler keşfetmekten keyif alan 56 yazar bir kitapta buluştu. " Çok gezen mi bilir, çok okuyan mı?" Ya gezerken okuyup yazanlar?
