Şöyle ki, İskoç Aydınlanması “akla sınırlı bir rol tanıyıp böyle olmasını akıldan yeterince istifade edebilmenin şartı olarak görürken”, Fransız Aydınlanması “akıl adına veya akıl yüzünden aklın dışında kalan her şeyi (his, gelenek, din vs.) dışlama eğilimindedir. Diğer bir söyleyişle, Fransız Aydınlanması “kurucu akılcı” iken, İskoç Aydınlanması akıl dışıcılığı savunmaksızın kurucu akılcılığa “karşı”dır.