Severek okuduğum Ayşe Kulin’in bu kitabıyla hayal kırıklığına uğradığımı belirtmeliyim. Serinin ilk kitabı olarak çok yavan buldum. “Bora’nın Kitabı”nı okuduktan sonra bu fikrim daha da pekişti. Aynı kurguda yer alan karakterler her bir kitabında irdelenmiş.
Ancak; olayların ortasına konuşlandırılan ana karakter, İlhami, çok yüzeysel kalmış. Evli ve 2 çocuk babası olan bir adamın duygusal ve cinsel tercihinin ani değişiminden olağan bir durummuş gibi bahsedilmiş, olağan olmadığı kitapta sık sık vurgulanırken. Bu doğrultuda İlhami’nin hayatında yer alan kadınların beklemediği bir anda yerlerini bir erkeğe bırakmaları karşısında yaşadığı iç çatışmaları kadın yerine nasıl bir erkeğe aşık olabildiği, cinselliğinin yeniden keşfi gibi ayrıntılar üzerinde durulmamış. Aksine; sıradan, dolu dizgin ve heyecanla yaşanan bir kadın-erkek aşkı hissi yaratılmış. Şahsen daha ayrıntılı öğrenmek isterdim karakterin hislerini. Hele ki eşcinsel ilişkilerin toplumumuzda hoş görüden uzak yargılayıcı bir tavırla eleştirilmesi karşısında cesurca ele alınmış bu konunun empati sınırlarını zorlayıcı boyutta olmasının kitabı daha da çarpıcı yapabileceği kanaatindeyim.
