Baştan sona akıl oyunlarıyla, çekişmeli düellolarla dolu bir satranç turnuvası gibiydi. Evet, edebilik anlamında beklentimizi yüksek tutamayız ama oldukça doğal, atmosferi güzel, sağlam bir hikayeye sahipti. Artık şaşırmam dediğim anda tekrar tekrar şaşırtarak sürpriz sonlarıyla, ters köşeleriyle beni mest etti. Nasıl bir insan böyle zekice bir kurgu oluşturabilir hayret etmekten kendimi alamadım çoğu zaman. Kitapların kapağı çocuk kitabı kapağı gibi olmuş olsa da çocuk kitabı değil kesinlikle. Vakıf serisi; imparatorlukların doğuşu, yönetilmesi ve çöküşü gibi konularda, devlet yönetimi ve toplumsal olaylar hakkında tutarlı fikirlere sahip, okuyana hem güzel zaman geçirtecek hem de beyin fırtınası yaptıracak akıcı ve başarılı bulduğum bir roman serisi oldu. Son olarak çok şişirildiğini düşündüğüm ve daha çocukça bulduğum Dune ve Yüzüklerin Efendisi gibi serilerden çok daha üstün ve belli bir olgunluğa hitap eden bir eser Vakıf serisi. (Vakıf serisi karakterlerin hikayesi üzerinden ilerlemiyor, yüzlerce yıl süren bir ana hikaye var ve her kitapta hatta her ana bölümde yeni kahramanlar karşımıza çıkabiliyor. Eğer bu durum göz önüne alınmadan okunursa hayal kırıklığına uğratabilir.)