Oldest Go Reviews
You can find Oldest Go quotes, oldest Go book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
7.4Out of 10
“Bana.. Koreli ve Çinlilerin kanlarının kirli olduğunu söyledi.”
.
Sugihara bu cümleyi sevdiği kızdan duydu.
Sugihara bir Zainichiydi,Japonya’da yaşayan bir Koreli.
Sevdiği kız,Sakurai, ise Japon.
.
Kazuki Kaneshiro; etnik ayrımcılığı, tarihten gelen o içsel tortuları, okullarda giderek artan zorbalığı, dostluğu,ailedeki fedakarlıkları ve ilk aşkı bir lise öğrencisinin avuçlarına koyuyor. Bu avuçlar nefretle sıkılıyor, şefkatle dokunuyor, soğuk gerçeklikle kenetleniyor.
.
Kaneshiro’nun anlatımı tam düz bir çizgide ilerlemiyor. Değindiği çok konu var ve her bir konunun ayrı derinliği. Bir go oyunu kadar dikkatli. Ancak trenden koşarak kaçmaya çalışan bir genç kadar hızlı..
.
Japonya ve Kore ilişkilerinin dönemeçlerini görme açısından da tercih edilesi bir kitap. Yazarın da bir ‘Zainichi’ olması (Zainichi olarak adlandırılıyorsanız; Japonya’da yaşamanıza rağmen Japon vatandaşlarına eş sayılmaz,Kore’de ise hain olarak adlandırılırdınız) anlattıklarının kurgudan daha fazlası olduğunu hissettiriyor. Eğer Japon ve Kore tarihi hakkında biraz bilgiliyseniz/ilgiliyseniz satır aralarında geçenleri de yakalıyorsunuz. Kuzey Kore’deki sisteme inancın çöküşü, Japon politikaları, arada kalmışlığın psikolojisinin aile içi şiddeti tetiklemesi gibi..
Akıcı bir dille yazılmış bir eser. İçinde o kadar güzel konulara öylesine güzelce değinmiş ki... yer yer mizahi yer yer duygusal yazılmış. İnsanların önyargılarına, etiketlemelerine aldırmadan yaşanan aşkın çiçeklerini, dostluğun evlatlığın ve öğrenciliğin güzelliğini okudum. Japonya sokaklarında gezdim, liselerine girdim, japonya da metroya bindim kısacası çok eğlendim.
Beni ben yapan karakter özelliklerimdir, ırkım değil.
İncelememi yapmadan geçmeyeyim. Biraz zaman aldı bitmesi. Araya misafirim, geziler girdi. Ama sonunda bitti. Japonya'yı üniversite iki hatta liseden beri seviyorum. Görmeyi istediğim yegâne ülkelerden biridir. Kitapta sanki Japonya'ya gittim. Kitap bana biraz çavdar tarlasında çocukları anımsattı. Yalnız Sugihara çalışkan, istikrarlı biri farkı var. Irkçılık, ülke, milliyetçilik, kapitalizm, markistizm ve mitokondriyal DNA dan bahsederken boş bir eser olmadığını söyleyebilirim. Son sayfasındaki karakterin sözü etkiledi.
Ben ne olursam olayım benim.! Kimliğimin, ülkemin, milliyetimin anlamı yok. Biraz doğru. İnsanları oldukları gibi kabul etsek ya. Daha fazla okunur umarım kitap... Herkesin öleceği toprak olacağı dünyada sen şusun, ben buyum, falanca şu demek yetti. İşaretlemeyin insanları yaa.
192 syf.
6/10 puan verdi
Japonyada doğup büyüyen bir Koreli olan Sugihara ve Japon Sakurai'nin aşk hikayesi. Yazar kitapta Japon toplumunun etnik yapısını ve ayrımcılık, ırkçılık gibi sorunlarını irdeliyor. Özellikle okullarda zorbalık hat safhalara ulaşmış durumda. Zorbalara karşı kendini korumak için boksör babasından yardım alan Sakurai bir de aşk ile ve arkadaş kayıpları ile sınanıyor.. Bunları günlük konuşma tarzında çok içten bir şekilde anlatıyor. Tarzı Çavdar Tarlasındaki Çocuklar kitabı gibi..
İnsan nerde yaşarsa yaşasın, nereye giderse gitsin ırkı yüzünden belli bir kefeye konulmaktan kurtulamıyor herhalde. Kendilerini; soyundan, parasından yada gücünden dolayı diğerlerinden üstün gören ve falanca kan kirlidir falanca soy lanetlidir deme hakkını kendilerinde bulan birilerileri mutlaka çıkıyor dünyanın her yerinde. Çok yazık keşke öyle olmasa, insanı insan olduğu için sevebilsek.
Aşk, kayıp ve ırk ayrımcılığı hakkındaki yazılmış bu cüretkar ve sevecen romanda, iki genç için aşık olmak bir değişim dünyası yaratacak.
Benim açımdan okuması zor bir kitap oldu. İsimleri akılda tutmakta zorlandım. Tarzı "Çavdar Tarlasındaki Çocuklar"'ı anımsatıyor.