Eser, 1939-1941 seneleri arasında II. Dünya Savaşı’nın Trakya’daki bir ilçe halkı üzerindeki etkilerini anlatır. 1939 yılında Almanya’nın Polonya’ya girişiyle birlikte başlayan savaş radyodan gün be gün takip edilir. Harp adım adım Türkiye’nin sınırlarına yaklaşmaktadır. Olup biteni başta soğukkanlılıkla takip eden ilçe halkı İtalya-Yunanistan savaşıyla paniğe kapılmaya başlar. Hükümetin sınıra asker yığmaya ve daha batıda, sınıra daha yakın noktalarda yaşayan insanların ülkenin iç kesimlerine göçmeye başlamaları ilçe halkını tedirgin etmeye başlar. Bir gün kaymakam da eşini ve çocuklarını İstanbul’a yollar. Daha sonra ilçenin zenginleri ve memurları bu halkaya dâhil olurlar. Bu durum, halkı iyice savaş psikolojisi içine iter. Ekmek karneyle verilmeye başlar. Daha kötüsü verilen ekmeğin miktarı da bir müddet sonra azaltılır. Halk tamamen korku, telaş ve güvensizlik duyguları içine girer. İlçe halkı da kafile kafile İstanbul ve Anadolu’ya göç etmeye başlar. Sonunda ilçe iyice ıssızlaşır.
Romanda yer verilen başlıca temalar; savaş psikolojisi, dostluk, komşuluk ve aşktır. Bir yan karakter olarak kaymakama romanın çok küçük bir kısmında temas edilir.
