Göçüp Gidenler Koleksiyoncusu
Şermin YaşarYorumlar ve İncelemeler
Göçüp Gidenlerin Koleksiyoncusu dersek tamlama hatası yapmamış oluruz sanki
"Her canlı ölümü tadıyor, bazı canlıların ölüm haberi bakanlığa da geliyor. Özel kalem müdürü cenaze törenlerine beni gönderiyordu. Artık memnuniyetle katılıyordum. Yakama iliştirilen her vesikalığı bütün gün büyük bir azametle taşıyor; ölenleri, defnedildikleri gün son bir şehir turuna çıkartırıyordum. Belki de son yolculuk dedikleri şey; o gün benim gibi cenazeye katılmış herkesin yakasında taşıdığı o vesikalığın yolculuğuydu, kim bilir?"
Şermin Yaşar acısıyla tatlısıyla hikayelerini bu güzel kitapta derleyerek bizlerle paylaşmış. Yeri geliyor gülümsetiyor, yeri geliyor hüzünlendiriyor. Kitabı okurken duygu karmaşası içerisine girebilirsiniz. Hayat da zaten böyle değil midir? Sürekli bir karmaşa halinde. "Güvendiğiniz dağlara kar yağdığında, üzülmeyin. Kıç üstü oturun ve sessizce aşağı doğru kayın. Baharı görene kadar..." Kitabı okuduğumda içimde çiçekler açtı tıpkı baharın gelişi gibi, içim ısındı. Zaten bizi bize anlattığı için kitap çok samimi geliyor. Sıcacık bir hissiyatı var hikayelerinin. Hepsi birbirinden güzel fakat bazıları daha da güzel hikayeler. Yazarın çok akıcı bir dili var ve kitaptan kopmak istemiyorsunuz.
Kitabın son hikayesi ise yazarın gerçekliğinden çıkmış bir hikaye, yazarımız Şermin Yaşar’ın kaybettiği eşi Nedim Bey’e dair. Okuduğum esnada, bunu bildiğim ve hissiyatı fazlasıyla aldığım için yüreğim alev aldı. Allah rahmet eylesin.
