Birinin ne yaşadığını bilmeden dışarıdan bir gözle yorum yapmak ne kadar kolay değil mi?Hemen hemen hepimiz özellikle başta sosyal medya olmak üzere hayatımızın her alanında bunu yapmıyor muyuz?Evet,yorum yapma kısmı herkese açık herkes de ahlak ve mantık çerçevesinde istediğini yazabilir ama kaçımız yazmadan önce akıl süzgecinden geçiriyoruz,bence çok azımız.Oturduğumuz yerden kafamıza eseni yazıyor ve geçiyoruz.Lakin karşımızdaki insanda nasıl iz bırakacağımızı umursamıyoruz.Sonra da bunu attıysa,bunu yaptıysa,bunu dediyse eleştiriye de açık olacak cümleleri ile kendimizi avutuyoruz.İnsanların neler yaşayıp,nelerin üstesinden gelip de şuanki haline büründüğünü hep merak etmişimdir ve ilgimi de çekmiştir.Gerçekten çok kötü ortamda,kötü koşullarla,kötü kurallarlarla,kötü insanlarla bir arada yaşamak zorunda kalmış olduğunu bildiğimiz bir insana davranışlarımız da değişirdi,ona karşı daha hassas olurduk.Peki bu koşullarla yaşamak zorunda kalmadığını nerden bilebiliriz?İhtimaller yarı yarıya değil mi?Kalp kırmak anlıkken onarmak bir ömürdür.Kolay kırılır,kolay iyileşemez insan.Kitabı okurken ağzım açık kaldı neler yaşamış,nelerin üstesinden gelmiş dedim hep kendi kendime.Meğer o güler yüzünün ardında ne çok acı hikayeler varmış…Zaten severek takip ettiğim bir isimdi ama şuanki haline baktığımda ne kadar güçlü bir kadın olduğunu anlayarak ona hayranlık duydum.Yaşanmış bir hayat hikayesi kesinlikle okuyun okutturun
Dilara Kaçmaz Susturulan bir
ÇOÇUK ve her SUSTURULDUĞUNDA kaybettiği ÇOCUKLUĞU var. Babası tarafından yıllarca tecavüze uğramış küçük ufacık masum bir çoçuk...((HAYATTA EN BÜYÜK HAKSIZLIĞI ÇOÇUKLARA ANNE VE BABA YAPAR))
Hayatımızda bir çok örneği
