Ankara Üniversitesi Basın Yayın Yüksek Okulu’nun, şimdiki adıyla İletişim Fakültesi’nin efsanevi hocasıydı. Varlığını borçlu olduğu Cumhuriyet’in temel projelerinden biri olan Köy Enstitüleri’nin birinde okudu. Ömrünü Dil Devrimi’ne adadı. 1966 yılında üye olduğu TDK’da kapısına kilit vuruluncaya kadar çalıştı.
Onun yaşamı, başımıza gelen sadece iyi şeylerin değil, aynı zamanda yaşadığımız onca kötülüğün de öyküsü. Belki de onun yaşadıkları, yaşadıklarımıza ışık tutan ya da yaşadıklarımızın onun yaşantısında karşılık bulduğu bir öykü.
“Sözcüklerle örgülenmiş”, hüzünlü ve lirik bir yaşam; kaybedilmiş bir Türkiye! “Güzel günler göreceğiz” ülküsüyle çıktığı yolda “tutsak düşmüş, ama teslim olmamış”.
O, engin deneyimi ve entelektüel donanımıyla, kapanan bir dönemin, soyu tükenen bir kuşağın son temsilcilerinden; yaşamıyla, ukdeleriyle, yapıtlarıyla, tanıklıklarıyla, gözlemleriyle…
Onun hikâyesinin onda saklı kalmaması için… Öğrencisi olarak ondan aldıklarımıza saygı sunmak için…
