Gol Kralı
Aziz NesinQuotes
Çünkü bir insan bir işi yapmazsa, o işin lafını yapar.
Sayfa 128Kitabı okudu
Tanıdık.
Kerkenez Sevim, o tip kadınlardandı ki, dünyanın bütün üstün erkek niteliklerini kendinde toplamış bir adam onu sevse, o burun kıvırır, ama dünyanın en sünepe erkeğini başka bir kadın elinden alsa, onun uğruna yanar tutuşurdu. Mutluluğunun, elinden kaçırdıktan sonra farkında olur ya da elinden kaçırdığı her şeyi mutluluğu sanırdı.
... bir futbol takımının başarısı, yani maçlarda zaferi, lig şampiyonu olması, yabancı takımlarla maçları kazanması için, ne futbolcu; ne antrenör önemliydi; bunlardan çok daha önemli üç şey gerekiyordu. Kurnaz bir idareci, iktidardaki partinin çok ileri gelenlerinden birini kulübe başkan yapmak, bir de zenginleri kulübün delisi haline getirmek... Bu üçü bir araya geldi mi, futbolcunun da, antrenörün de en iyileri bulunur ve takım başarıdan başarıya koşardı.
Bu spor yazarlığı öyle bişey ki abicim, bu işte tutunabilmek için ya spor yapamayacaksın, ya da yapsan bile beceremeyeceksin... Çünkü, bir insan bir işi yapmazsa, o işin lafını yapar... Öyle dii mi abicim?... Bak, mesela moruklamiş adamlar vardır, boyuna zamparalıklarını anlatırlar. Neden? Yapamıyorlar, yapamayınca da lafını yapıyorlar... Bizimki de işte öyle...
aslında o kadar zor değiliz
Canım bu kadınlar da hiç anlaşılır yaratık değillerdi… “Gel” deyince gidiyor, sonra da “git” diye kovuyordu.
Sayfa 96Kitabı okudu
Maç neden izlenir?
Bu maçların, insanlara boşalmaları, kızgınlıklarını kusmaları, söyleyemediklerini söylemeleri için yardımı, yararı oluyordu. Yoksa, yirmiiki delikanlının bir şişik meşini, karşılıklı iki delikten geçirmek ya geçirmemek için çekişmelerinin ne kendi vücutlarına, ne de o yirmiiki delikanlının vücuduna bir yararı olmayacağını, stadyumu dpldurup taşıran top delisi bu onbinlerce kişi hiç bilmez, anlamaz olur muydu? Yoksa şu kamburun, şu çolağın, şu topalm, şu veremlinin, bir haftalık gündeliğini bir maç biletine veren şu işçinin, şu öksürüklünün burda işi neydi? Spor için mi, kuvvetlenmek için mi doluyorlardı stadyum denilen bu hastaneye? Gerçekte onlar boşalıp rahatlamayı gereksiniyorlardı. Ama kime, kimlere sövmeleri gerektiğini bilmediklerinden, bilseler de onlara sövmeleri olanaksız olduğundan, şu zavallılar umarsızlık içinde birbirlerine, hakeme, karşı takım oyuncularına sövüp bağırıp rahatlıyorlardı. Halkta birikmiş ve çıkış yolu bulamayan coşkuların, böylece tehlikesizce boşalmasıysa, yönetmenlerin, politikacıların işine geliyordu.
Kocanın iyisi, aşıkların en beceriksizidir.
Sayfa 21Kitabı okudu