9.4
241 Kişi
424
Okunma
170
Beğeni
3.843
Gösterim
632 sayfa ·
Tahmini okuma süresi: 17 sa. 54 dk.
Adı
Gölgeler Kraliçesi (Cam Şato Serisi 4)
Basım
Türkçe · Türkiye · Dex Yayınları · Ocak 2018 (İlk yayınlanma: 2015) · Ciltli · 9786050949117
Orijinal adı
Queen of Shadows (Throne of Glass #4)
Diğer baskılar
Karşınızda Kendisinin Şampiyonu Celaena Sardothien.
Celaena sevdiği herkesi kaybetti. Ama intikam için krallığa dönmeye yemin etti. Terrasen’in Kraliçesi Aelin olarak, Adarlan Krallığı’nın başkenti Rifthold’a geldiğinde tek amacı büyüyü yeniden özgür bırakmaktı. İntikamını alırken; Adarlan’a gelen Rowan, kalbini kıran ve krala isyan eden Chaol, uğruna savaşmak zorunda olduğu kuzeni Aedion ve kötü bir geçmişi paylaştıkları fahişe Lysandra da ona yardım edecek.
Cam Şato, Karanlık Taç ve Ateşin Vârisi’nden sonra Gölgeler Kraliçesi ile Sarah J. Maas yazarlığını ve epik masalını zirveye taşıyor. New York Times çoksatan yazarı Sarah J. Maas’ın bu kitapta yarattığı dünyanın yaratıcılığına ve kusursuzluğuna inanamayacaksınız.
Benzer Kitaplar
Kitap Fiyatları
Bkmkitap
₺48,30
Kargo bedava ve kapıda ödeme imkanı
Fidankitap
₺46,61
Hızlı ve güvenli kitap alışverişi
Tamadres
₺55,20
DR
₺38,35
İdefix
₺35,40
Kitapyurdu
₺49,20
SEPETE EKLE
Puan ve İncelemeler
9.4
10 üzerinden
241 Puan · 29 İnceleme
632 syf.
·
4 günde
·
Beğendi
·
10/10 puan
Çok fazla yapacak yorumum olduğu için tek tek giderek yazacağım.
Kitabın başındaki Chaol ve Aelin karşılaşmasında yaşadığım hayal kırıklığını anlatamam sanırım. Hele ki Chaol'un Aelin için düşüncelerini. Tamam umarım yazar Chaol'un acı çekişini çok okutmaz dedim de bu kadarını da demedim yani, neyin düşmanlığı bu! Aelin'ın yaptıkları, öldürdükleri yüzünden kızdan resmen tiksiniyor da, sen yıllarca Aelin'dan daha çok can alan bir kötülüğe hizmet ettin. Üstelik kendi yurdunu, aileni bırakarak. Kralın gerçeklerini öğrendiğin halde, ki büyüyle ilgili gerçeklerin dışında da bu adamın kölelere yaptıkları yeterince kötülüktü, kraldan o kadar nefret etmedin. Yazar resmen ikisinin de birbirlerine hiçbir aşk beslemediğini ispatlamak için kasmış. Anladık anam. Ama bu denli soğuk bir karşılaşma yazmana gerek yoktu. Vallahi kalbim sızladı. Gerçi sonradan bu değişti tabi, sonunda dost olduklarını hatırlayıp birbirleri için yine fedakarlık yaptılar. Ama yapana kadar ikisinin sahnelerini ya da birbirleriyle olan düşüncelerini zorla okudum. Hatta Chaol'u çok severken bu kitapta resmen sus diye bağırasım geldi.
Aelin'ın zekası. Yani gerçekten diyecek bir şey bulamıyorum. Aelin'ın her hamlesi o kadar planlı o kadar zekice ki şokla okuyorsunuz bunu da mı akıl ettin, bunu da mı yaptın diye. Ve her defasında bunu da yapıyor.
On Üçler yine favorimdi. Çok ciddiyim bütün kitap On Üçler olsun, affedersiniz tuvaletlerini nasıl yaptıklarına kadar ilgiyle okurum. Hiçbir zaman öyle bir cadı ilgim olmadı, ama On Üçler sizi çok fena içine çekiyor. Birbirlerine destekleri ve bağlılıkları, canavar olarak yetiştirilmeleri ve hiçbir ölümlü duygusunu barındırmamaları öğretilmesine rağmen aslında hepsinin içinde çıkmayı bekleyen ölümlü duyguları okuyorsunuz. Asterin'in hikayesi çok canımı yaktı. Kavuşulamayan aşklardan, ya da partnerlerden birinin öldüğü aşklardan nefret ederim. Ve Asterin'in hikayesinde ikisi de vardı. Bir de bebeğinin acısını da ekleyelim. Açıkçası ben Asterin'in saf kötü olduğunu, bu yüzden o kadar hırçın olduğunu sanırdım. Ama Manon gibi biz de hırçınlığının, korkusuzluğunun ardındaki gerçeği öğrendik. Manon'ın On Üçler'den bir başkasını koruması, Elide'ın ona ümit duygusunu aşılaması, dahası Elide Manon'ın önünde eğilirken MANON'IN DA ona saygıyla eğilmesi, birbirlerine yardımcı olmaları falan hepsi çok tatlı gelişimlerdi. Önceden gördüğüm Manon ve Dorian fanartlarından dolayı ikisini sabırsızlıkla bekliyordum, hâlâ da öyle. Manon'ın damarlarındaki kan sayesinde Dorian'ın içindeki iblisin kısa süreliğine de olsa etkisiz kalması ve Dorian neredeyse artık tamamen benliğini kaybedecekken o küçücük karşılaşma sayesinde tekrar ortaya çıkabilmesi... Gerçekten fangirl gibi çığıracağım şimdi.
Ve yeni bir çok sevdiğim karakter, Lysandra. Sanırım en çok Aelin'ın gerçek bir dostu olduğu için bu kadar sevdim. Çünkü Nehemia'nın, sırf Aelin artık bir şeyler yapsın diye kendi ölümünü hazırlamasını Aelin affetse ben affetmem. Senin yüzünden Chaol'u öldürecekti kız ya. Lysandra'nın şekil değiştirip Aeidon'la uğraşması, şekil değiştirmeden de uğraşması, hehehe. Merakla beklediğim bir ikili daha :) Ve Aedion'ı bu kitapta aşırı geri planda buldum ya. Umarım sonraki kitaplarda daha ön planda olur. Özellikle Lysandra ile. (Yan yan bakıp sırıtan emoji.)
Kaltain... Bir kurban daha. İçindeki iblisi yenmeyi başarabilmiş tek kişi. Ve Celaena/Aelin sırf o hücredeyken pelerinini ona verdi diye ona minnet duyan, ona yardım etmek isteyen kişi. Sonu keşke bu şekilde olmasaydı. Bu kitapta hiç kötü bir kadın karaktere rastlamadım sanırım. Siyahgagaların Anası ve Maeve hariç. Hepsini bir şekilde bağrıma basmak istiyorum. Hepsi ama hepsi erkeklerin acımasızlığının, oyunlarının kurbanı olmuş kadınlar. Ress, Brullo, Rholand. Hepsi için de çok üzüldüm. Rholand keşke gerçekten kötü olsaydı, gerçekten Dorian'ı desteklemiyor olsaydı da üzülmeseydim. Yazarcığım sağolsun, sürekli değişen aşk ilişkilerini, kötüleri ve kurbanları hiç eksik tutmamış. Biri gidiyor, daha beteri geliyor.
Okuyacaklarıma Ekle
632 syf.
·
4 günde
·
Beğendi
·
10/10 puan
Gölgeler kraliçesi / Sarah J maas
Gölgeler kraliçesi || #kitapyorumu (cam şato #4)
(Serinin 4. Kitabına geldik, diğer kitapları okumayanlar için spoiler içerir)
Konusu: Aelin, 3. Kitabın sonunda Wyrd anahtarlarından bir tanesinin yerini öğrenmişti. Bu kitapla, eski yuvası Rithfold'a dönmüş ve eski ustası Arobynn ile, o Wendlyn'e gittiğinde şatoda olaylar yaşayan yüzbaşıyla ve yıllardır görmediği kuzeni Aedion ile yüzleşmesi gerekemektedir. Bir yandan Dorian ve onu Wyrd tasmasıyla kontrol eden iblisi, bir yandan da Manon Siyahgaga'nın Morath'ta yaşadıklarını ve Elide karakteriyle tanışmasını okuyoruz.
Kitap yorumum: Herkese merhaba! Bugün cam şato serisinin 4. Kitabı gölgeler kraliçesi kitap yorumu ile geldim. Direk olaya giriş yapıyorum. Kitabı çok çok sevdim ama sevmediğim bir iki konu da var tabiki hemen başlıyorum. Öncelikle 3. Kitapta Aedion karakterini tanıdığımızda kuzeni Aelin'a ne kadar bağlı olduğunu görmüştük. Ben bayadır bu kavuşmayı bekliyordum ve sonunda ikisinin kavuşma yeri tam da beklediğim gibi çok güzeldi. Ama aynı şeyi Chaol için söyleyemeyeceğim maalesef. Yani karakterin bozacağını biliyordum ama böylesini beklemiyordum. 2. Kitapta yaptığı şeyler için Celaena çok fazla tepki gösterdiğini düşünmüştüm. Saçmaydı yani adamın yaptığı çokta bir şey yok bence. Zaten ölen kişide kendi rızasıyla ölmüştü. Orada olanlara asla Chaol'u suçlamadım. Ama gelin görün ki gölgeler kraliçesinde, "Sen hiçbir şey hak etmiyorsun Aelin, ben kıçımı kurtarayım diye Dorian kendisini feda etti bunun suçlusu bile sensin" moduna girdi. Pardon Chaol'cum da NE? Bide düşüncelerini okuduk. Ölüm gibiydi. Bu kadar sevdiğim bir karakter nasıl böyle birine dönüştü dedim. Kitabın en kızdığım hatta tek kızdığım noktası bu. Ama her ne kadar ilk başlarda gıcık olsa da sonlara doğru yaptığı fedakarlıklar gözüme girmesini sağladı. Doğruya doğru. Şafak kulesinde onu tekrar seveceğimi düşünüyorum ve Chaol'a kucak açmaya hazırım. Her şeye rağmen evet. Devam ediyorum. Aelin, Rithfold'a gidince normal olarak Rowan karakterinden ayrılmıştık. Onu bu kadar özleyeceğimi düşünmezdim. 3. Kitapta onun hakkındaki düşüncelerimi söylemiştim. Artık 3. kitabın sonlarına doğru sevmeye başladığım Rowan'a, bu kitapta aşık olduğumu söyleyebilirim. Özellikle o kavuşma sahnesi mükemmeldi. O kadar harika birine dönüştü ki. 3. Kitapta birbirinden nefret eden 2 düşmanken Aelin ve Rowan, bu kitapta aslında birbirlerinden ne kadar hoşlandıklarını fark ettiler. Çifte bayılıyorum! Peki Aelin'ın zekası. Yani gerçekten diyecek bir şey bulamıyorum. Aelin'ın her hamlesi o kadar şoke ediyor ki! Mesela herkesin umudu kestiği bir anda diğer karakterlerin arkasından çevirdiği işleri öğreniyoruz ve bu sayede herkesi kurtarıyor. Aedion her ne kadar bı olaya sinir olsa da ben çok seviyorum.
Manon'umuz. Serideki net en sevdiğim karakterlerden biri. Cadıcığı 3. Kitapta tanımıştık ama Aelin ve tayfasıyla herhangi bir karşılaşması bile olmamıştı. Bu kitapta yolları kesişti. Hatta bir yer var. Dorian Manon'un gözlerine bakıyor ve adını falan hatırlıyor. O kadar iyiydi ki orası. Bide bir tane daha vardı, "cadı katiline, insan hala onun içinde" gibi bir yerdi ve beni mahvetti... O zamanlar (3. kitabı okurken) biraz Manon yerlerinde sıkıldığımı, aramda onunla çok duygusal bir bağ oluşmadığını söyleyebilirdim ama gölgeler kraliçesi ve fırtınalar imparatorluğunu okuduğumda neredeyse ana karaketerimiz kadar çok sevdiğimi fark ettim. Abraxos olsun on üçler olsun her şeyiyle çok güzeldi. Yeni gelen karakterlerden Lysandra ya da bayılıyorum. Onun geçmişine çok üzüldüm ve Evangeline'e olan bağlılığına bayılarak okudum. Kitaptaki EN EN harika şey ise tek bir karakter değil bir sürü karakterin bakış açısıyla okumamamız. Aelin, Rowan, Dorian, Manon, Lysandra, Aedion, Elide, Chaol Ana ve yan karakterleri bu kadar içime işleyen tek yazar Sarah. Karakterlerle bağ kuruyormuşum gibi hissediyorum. En sevdiğim karakterlerden biri de Dorian. Dorian'ım ne çektin aşk böcüğüm. Kitabın sonunda dedim ki, işte Dorian karakterinden bunu beklerdim... Çok seviyorum yiaa
Düşmanı nasıl yenecekler hiçbir fikrim yok. Her defasında krala 'bunu da yapmazsın artık!' diyorum ve gidip onu da yapıyor. Yani cidden kafayı yiyeceğim duvarın önüne oturtup bunlar nasıl kazanacaklar diye bön bön bakıp düşünüyorum. O kadar güçlü ki düşman. En son cadılara iblis çocuğu doğurtturmak meselesinde tansiyonum fırlamıştı. Kitabın sonunda neyseki istediğim bir şey oldu. Ama sonra baktık ki buz dağının görünen kısmını biliyormuşuz. Biri gitti daha fenası geldi.
Kitaba o kadar çok post it attım ki hiç post it atmayan birinin nasıl bu kadar attığımı da düşünüyorum. Kitabı ne kadar sevdiğimi post it sayısından da anlayabiliriz bence. Neredeyse 700 sayfaydı ve 1 sayfasında da sıkıldım demedim çok ciddiyim. Seri cam şato ile başladığında ortalamaydı ama her ilerledikçe kat kat daha güzelleştiğini görüyoruz. Hatta herkesin dediği gibi seri tamamen 3. Kitap ile başlıyor. İlk kitapta okuduğumuz şeyler şu kitabın ve 5. Kitabın yanında vasat kaldı. Cidden seri en fovorime girdi daha ne diyebilirim ki bilmiyorum. Sadece gözünüzü korkutmasın seri su gibi gidiyor. Ben yine asla susmuyorum bir bu kadar daha yazabilirim.
Okuyacaklarıma Ekle
632 syf.
·
1 günde
·
9/10 puan
Dex 'in berbat çevirisini kitap her şeyiyle dolu dolu örttü. Yani inanılmaz güzel ilerledi olaylar sonunda benim istediğim noktaya geldiği için de çok mutluyum. Serinin kitaplarının ilk 200 küsür sayfaları bende pek akıcı olmuyor ama ondan sonrası herşeyi su gibi götürüyor. Çok sevdim okuyacak olanlar seriye başlamak isteyenler daha fazla beklemesin bence
Okuyacaklarıma Ekle
632 syf.
·
22 günde
·
8/10 puan
Seri işte şimdi başladı. Bu kitap 4. değil de 2. kitap olmalıydı. Aelin nihayet sorumluluğunu kabul edince her şey çok daha güzel ve çekici hale geldi. Tüm kitap boyunca tavırları, hareketleri kraliçe olduğunu bağırdı. Yaptığı sinsi planlar inanılmazdı. Bu kitapta ciddi manada Aelin Ateşyürek okuduk. Rowan tam bir bodyguard olarak ortaya çıktı, o buyurgan tavrını özlemedim değil yani... Aedion'a hayal kırıklığı yaşadığı için azıcık üzülmüş olabilirim. Yine de büyük hatalar yapmadığı için çok sevindim. Yazar resmen Chaol'u harcadı.... Onun hakkında diyeceklerim bundan ibaret maalesef... Nesryn nereden çıktı ne gerek vardı bilemiyorum tabi ama Chaol daha fazla düşmesin diye yama yapılmış bir karakter gibi geldi bana. Lysandra, Elide, Lorcan karakterlerinin geleceğinde olacakları heyecanla bekliyorum açıkçası. Dorian'ım zavallım... İlk kitaptan beri yüzü gülmedi çocuğun. O büyü gücüyle neleri değiştirecek acayip merak ediyorum. Mannon bende en beklenti uyandıran karakter! Dorian ile ona ne olacağı beni çok heyecanlandırıyor. Ve son olarak Arobynn; tam bir yılan olduğunu ilk elden görmüş olduk. Keşke onunla Aelin arasında biraz daha strateji savaşı okusaydık diye düşünüyorum. Gerçi bu haliyle bile kitap yeteri kadar dolu ve uzundu.
Okuyacaklarıma Ekle
632 syf.
·
3 günde
·
Beğendi
·
10/10 puan
Efsane güzeldi.. öldüm bittim yanıyorum Rowan bebeğim ömrüm sana kurban.aelin kraliçem öl de ölelim ve tüm karakterler ya hepsini çok sevdim tüm olay çok heyecanlı ge ti özellikle son 200 sayfa alev alev alev yani
Okuyacaklarıma Ekle
Okurlar
Kadın
% 95.1
Erkek
% 4.9
0-12 Yaş
13-17 Yaş
18-24 Yaş
25-34 Yaş
35-44 Yaş
45-54 Yaş
55-64 Yaş
65+ Yaş
© 2021 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.15