Gölgeler ve Hayaller Şehrinde Murat Gülsoy
Meşrutiyetin ilanından sonra bir Fransız gazetesi Türkiye'de olup bitenleri ilk kaynaktan öğrenmek için İstanbul'a muhabir göndermeye karar verir. Türk asıllı bir Fransız gazeteci bu işe talip olur ve köklerinin bulunduğu şehre, İstanbul'a doğru yola çıkar.
Gölgeler ve Hayaller Şehrinde, Osmanlı'nın bu çalkantılı dönemindeki toplumsal histerinin romanı. Yabancı kaldığı ülkesinde olan biteni yabancılara rapor eden bir Türk'ün, bir yandan Osmanlı toplumunun akıl tutulmasını gözlemlerken bir yandan da kendi geçmişiyle yüzleşmesinin hikâyesi.
(Tanıtım Bülteninden)
Osmanlı döneminde ilk aydın intiharı: Beşir Fuat. Beşir Fuat'ı neredeyse tüm hayatı ile karşımıza çıkaran Murat Gülsoy, teşekkürler.
istanbul'a geçmiş gözlüğünden bakarken yazılmış bir kitapmış. eski Osmanlı. eski İstanbul. merak ettim çok.
Yeni mezun avukat, sabahtan akşama adliye koridorlarını arşınladıktan sonra nefes almak için Sahaflar Çarşısı’na varır. Sınırları mutlak suretle çizilmiş hayatından kaçmak için yapılan en kusursuz, en kısa yolculuğudur bu.
Heyecanla rafların arasında yeni dünyasını ararken sahaf avukata yaklaşır ve elinde tuttuğu muazzam, deri kaplı defteri uzatarak hangi dilde yazılmış olduğunu sorar. Tabii ki kıymetli fakat keşfedilemeden hemen önce yok olmuş bir yazardan kalan elyazması olduğunu umarak, merakla gelecek cevabı beklemektedir.
Kısaca göz gezdiren avukat, Fransızca yazılı defterin mektuplardan ibaret olduğunu söyler. Ama içeriğinin ne olduğundan bahsetmez. Böylece sahafın umutlarını tüketen nokta, avukata yeni bir dünya bağışlamıştır çoktan…
Roman, yarı Türk yarı İtalyan ana karakterimiz Fuat'ın haber yapmak amacıyla Osmanlı'ya gelişini ve iki kültür arasındaki gelgitler sonucu kendini bulmasını anlatıyor.Yazarımız bu süreci Fuat'ın arkadaşı Alex'e yazdığı mektuplarla anlatıyor.
Yazarın okuduğum ilk romanı ve kitabın tarzını, sürükleyiciliğini çok beğendim. Beklentimin üstünde bir romandı.
Kitaptan 19 Alıntı
“Burada, millerce ötede, endişeli bir ruh var.”
Gölgeler ve Hayaller Şehrinde, Murat Gülsoy
"Onları kıskanıyorum. Kendinden emin insanları. Herkesin bir evi, bir toprağı var. Ben gökyüzünde uçan kimsesiz bir tohumum. Bütün rahimler ölü benim için."
“Biz, zavallı insanlar, daima mazinin çamurlu kalıntılarıyla ve henüz gelmemiş olanın endişe verici gölgeleriyle boğuşmak zorundayız.”
“…aşk bu kadar çabuk ve şiddetli gelebiliyorsa, aynı hızda da kaybolup gidebilir.”
Henüz mevcut olmayan bir yarını kaybetmişcesine özlemek. Zannederim buydu hissettiklerimin zavallı kelimelerimle ifadesi.
“ ‘…insan ne zaman başka biri olur?’ ‘…insan her gün biraz değişir, değil mi? Peki ne zaman tamamen başka biri olur?’ “
“…Hayattaki en büyük takıntısı zamanı durdurmak! Fotoğrafın bu işe yaradığına inanıyor”
“İnsanlar başkalarının yerine de rüya görebilir mi? Belki de.”
“Ancak bir Tanrı hem katil hem kurban olabilir…”
“Artık delirmekten korkmuyorum. Akıl dediğimiz de deliliğin soğukkanlı hali.”
