Gönül
Natsume SosekiOldest Gönül Reviews
You can find Oldest Gönül quotes, oldest Gönül book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
7.8Out of 10
Gönül- Natsume Soseki
''Kısaca söylemek gerekirse, ben doğru yoldan gitme niyeti olsa da sonunda tökezleyip yoldan çıkan bir aptalım. Ya da sinsi adamın biriyim. O sırada bunun farkında olanlar sadece Tanrı ve benim gönlümdü.''
Sayfa 312
Bence kitabın ruhunu tam anlamıyla anlatan cümle bu. Gönlümüz, rahatsa biz de rahatız. O huzurluysa bizde
Yazardan okuduğum ikinci kitap Gönül.
Okuduğum ilk kitap Ardından'dı. Onda da üzülüp düşündüğüm yerler olmuştu fakat Gönül de bu hüzün ve düşünce taştı, ağladım. Harika bir kitap. Tamamen harika
Eser üç bölümden oluşuyor üçüncü bölüm hiç bitmesin istedim. İlk bölümdeyken sonunu böyle getireceğini bilemez insan gerçekten.
" Vatanabe Kazan 'ın Kantan adlı resmi yapmak için ecelini bir hafta ertelediğine dair bir hikayeyi daha geçen gün duydum."
"Sadece sana açıkladığım sırlarımin hepsini gönlünün içinde tutmani rica ederim."
Kitap tarif edilemez hüzünleri içeriyor kendi halinde derinliği barındıran bir kitap.
Hocanın hislerini anlayabilmek çaresizliğini yalnızlığını anlayabilmek çok büyük derinlik istiyor
Mutlaka okuyun okutun herkesin okuması gereken bir kitap. Sonunda çok yazık oldu diyerek bitirdim kitabı.
️10/10
•Gönül ve Osamu Dazai’den İnsanlığımı Yitirirken Japonya’da en çok okunan iki roman.
•Kitap isminden dolayı aşk kitabı sanılabilir ama kısaca özetleyecek olursak karakterlerimizin toplumda bir birey olma çabasını anlatıyor. İki arkadaşın -bu arkadaşlardan biri yaşça büyük diğeri ise bir üniversite öğrencisi- arasındaki ilişkiyi, bu ilişkinin gidişatını okuyoruz.
•Öyle büyülü bir kitap ki kitabı bitirdikten sonra birkaç gün başka bir şey okuyamayıp kitabı, Natsume Soseki’nin ne kadar büyük bir yazar olduğunu düşündüm. Bu kitap bu sene içerisinde okuduğum en güzel kitaplardan birisi. Soseki ise favori Japon edebiyatı yazarım oldu. Çok basit çok gündelik bir hikayeyi nasıl bu kadar akıcı, insanın ruhuna işleyecek bir şekilde anlatabilmiş bilmiyorum. Gerçek yazarlık bu herhalde diye düşünüyorum. Soseki okurken yazarı yanı başımda hissediyorum. Sanki sakura ağacının altında oturuyorum ve Soseki’yle beraber karşılıklı sake içiyoruz ve bu hikayeyi bana kendisi anlatıyor gibi hissettim tüm kitap boyunca. Kendisi zaten modern ve geleneksel edebiyatı birleştirmiş birisi olduğu için kendine has bir anlatımı var. Öve öve bitiremeyeceğim bir kitap ve bir yazar var artık zihnimde.
Japon Klasikleri - 20
Yaklaşık bir hafta öncesine kadar Soseki’nin kalemi yüzünden yorgun ve tükenmiş bir okur gibi hissetmişken yine aynı yazar sayesinde bugün yüzüm güldü. Aynı zamanda hüzünlendiren bir okuma yolculuğunun da sonuna gelmiş bulundum. Bu kadar basit görünen ve akıcı bir okuma sunan böyle bir kitabın olağanüstü derecede bir haz vermesi nasıl mümkün
Twitter'da bir okurun bu sene okuduğum en iyi kitaplardandi diye attığı menşına denk gelmiştim bu kitap için. Yayınevinin şirkette açtığı stantda denk gelince de satın aldım.
O menşını atan okurla aynı fikirde miyim, hayır değilim. Okunur mu okunur, şart mı değil.
japon bir yazar ama Japon edebiyatini yansitiyo mu emin değilim acikcasi pek aşina olduğum bir edebiyat değil onlarınki. Yansitiyosa da kendilerine has bir tarzları yok anlaşılan bana herhangi bir Avrupalı yazarın çeviri romanından çok da farkli gelmedi. Halbuki Japonlar kendilerine has çizgileri ve kültürü olan bir toplumdur ancak kitap toplumdan ziyade karakterlerin iç dünyalarini yansıttığı için o kısımlar hakkında bir fikir edinemedim.
Konusuna gelirsek yaaaani çok da anlatılacak bı yani yok genç bir üni öğrencisiyle "hocam" diye hitap ettiği birinin dostluğu. Sonrasında hocanın gerçek hayat hikayesi ve son.
Özetle ne iz bırakır ne de kafa yorar.