Dilimin ucuna acı bir tat geldi; faniliğin tadı... Rüzgar ayak izlerimizi bile alıp götürüyorken, neden yaşardı insan?
Kitap bize üç farklı hikaye sunuyor. Her biri ayrı ayrı o kadar güzel ki! Stefan Zweig okumayı seviyorsanız ve ağır bir kitap okumak istemiyorsanız buyurun okuyun derim. Kitap ilk hikayeden almış ismini. İlk öyküde, kör ve yaşlı bir adamın itina ile oluşturduğu koleksiyonu, ailesinin savaş sonrası zorluklar sebebiyle sattığını bilmemesi ve günün birinde bu olaya bir simsarın daha eklenmesi konu ediliyor. İkinci hikaye Mürebbiye. Bu hikaye ise iki kız kardeşin büyük bir sevgi ve saygıyla yaklaştığı mürebbiyelerinin sırrına ortak olmasını konu ediniyor.
Son hikaye ise Leporella. Sevgisiz, duygusuz bir kadın konu ediliyor bu hikayede. Bu duygusuz kadını gerçekten ürperti halinde okudum.
Okumaya değer hikayelerin olduğu bu kitabın size iyi geleceğine eminim. Ve farklılığa saygı duymaktan kaçınan insanoğluna bir kez daha kızacaksınız.
