Graziella

Zaman, ilk aşkın izlerini yeryüzünden çabuk siliyordu, ama yürekten hiç silemiyordu.

Sayfa 121 - Babıali kültür yayıncılığıKitabı okudu

Bu aşk çiçeğinin değerini bilmediğim için kendime kızıyorum. Boş bir kibrim vardı o zaman ve yalnızca o vardı. Bu boş gurur, insanların kusurlarının en aptalcası ve en acımasızıdır. Çünkü insanı mutluluktan utandırır!...

Sayfa 119 - Babıali kültür yayıncılığıKitabı okudu

Reklam

ϝɾαυʅҽιɳও

Ah! Toy bir adam sevme yeteneğinden nasıl da yoksundur!Hiçbir şeyin değerini bilmez !Gerçek mutluluğu ancak kaybettikten sonra tanır!Ormanlardaki genç bitkilerde bolca usare ve kararsız gölgeler vardır; ama yaşlı bir meşenin kalbinde çok daha fazla ateş bulunur.

Sayfa 119 - Babıali kültür yayıncılığıKitabı okudu

ϝɾαυʅҽιɳও

Graziella unutulmamıştı, ama hayatımda perdelenmişti. Gönlümü mutlu eden bu aşk, saygınlığımı utandırıyordu. Yalnızken kendi kendime beslediğim hatırası, vicdan azabı gibi kovalıyordu beni.

Sayfa 119 - Babıali kültür yayıncılığıKitabı okudu

ϝɾαυʅҽιɳও

Bu,onun aşkının işkencesiydi..

Öte yandan, bu şekilde oldukça güzeldi. Düşüncesi, onu benim gözümde bin kat daha güzelleştirmeliydi. Oysa güzelliği, neredeyse işkenceye benziyordu. Acı çekecekleri odun yığınının üzerindeki çivili direğe bağlı ve kendilerini edeplerini bozacak bakışlardan korumaya çalışan bakire kızlara benziyorlardı. Ne yazık! Bu da zavallı Graziella için bir işkenceydi. Ama bu,görünüşteki gibi, kendini beğenme işkencesi değildi.

Sayfa 114 - Babıali kültür yayıncılığıKitabı okudu

ϝɾαυʅҽιɳও

Graziella'yı bin kat fazla seviyordum artık. Onu bu kadar Sevmiyor olsaydım, ruhuma bıraktığı ve hayat boyunca taşıyacağım iz böyle derin ve böyle acılı olmaz; hatırası böyle zevkle ve böyle acıyla içime işlemez; yüzü aklımda böyle canlı, böyle parlak kalmazdı Yüreğim kumdandı gerçi o zaman ama, Ischia Adası'nın kumsalında açan harikulade zambaklar gibi o da benim gönlüme kök salan bir deniz çiçeğiydi.

Sayfa 108 - Babıali kültür yayıncılığıKitabı okudu