Bakışlarımı yine manzaraya çevirdim. “Manzara ne kadar güzel, değil mi? Ama kim bilir içinde ne hüzünler, ne hayal kırıkları, ne acılar yaşanıyor. Ve biz hiçbirini bilmiyoruz.”
“Hayat bu, kime, nereden vuracağını çok iyi bilir.”
Evet çok haklıydı. Hayat nereden vuracağını her zaman bilirdi.