Laf olsun diye söylemiştim. Ben hep böyle yaparım minik. Alışkanlık işte. Sırf laf olsun diye saatlerce konuşurum ben. Yalnızlığa iyi geliyor. Çok iyi geliyor. Kimseyi bulamazsam kendimle konuşurum.
Galiba bu beklenmedik altüst oluşumun nedeni başkaydı: Yenilmişlik olabilir pekálá... Belki de asıl neden hep peşinde olduğumuz, fakat rengini kokusunu hiç bilemediğimiz o soyut mutluluk ülkesini bulamamaktı.
Aramış mıydık peki?