İnsanlar, kişiliklerinden kaçmak isterlerken bir duvara kadar yürürler, duvara omuz vurup dönerler, öbür duvara doğru yürürler, gene duvara bir omuz vurup yürümeye devam ederler.
...hepsine gülüyor. Çünkü insanın kendisini dengede tutabilmek, dünyanın onu çılgına döndürmesini önlemek için kendisine acı veren şeylere gülmesi gerektiğini biliyor da ondan.