Sevgilim,
Sen simdi son imparatorluğun kalbindesindir..
Yüzyılda bir açan bir gul olursun ömrüme..
Her bir yaprağın yeni bir yil olarak doğar kalbime..
Oylece tutunabilirim biraz daha sevgine..
DEĞİŞEN BEN DEĞİLİM
Şimdi hangi ülkedeyiz
Dizlerine uzandığımda sıla ne yönde kalır
Nerende saklarsın güneyli ılık esen meltem rüzgarlarını
Ellerinden ne kadar uzaklaşırsam
Geceye dönüşür gülüşlerim
Bilmiyorum, ne garip
Son
Beyaz çiçekler getirmedim bugün
Kara haberler kapladı derunumu
Gözlerin dönmedi uzaklardan
Canım çekiliyordu damarlarımdan
Sen başka bir muhitteydin, bilmedin
Dönemez yediverenler tek bir güle
Yekpare kayadan zemin
Çekilir ayaklarımın altından
Sen hala mutlu gibisin
Candır bu bastığın toprak kurban, can
Kandır bu çiçeklere verdiğin, kan