Sa’dî-i Şîrâzî, zamanını aşabilmiş çağlara mesajını ulaştırabilmiş nâdir şahsiyetlerden biridir.
Yaşadığı 13. yüzyıl, işgal, fitne ve karışıklarıyla tıpkı günümüzü andırıyordu. Dolayısıyla o devrin hastalıkları için sunduğu reçeteler hâlâ tazeliğini korumaktadır.
Sa’dî, dindarlığını çıkarlarına alet eden, defterleri kara günahlarla dolu sahte dindarları yolsuz, hatta yol kesici görür. Dindâr insanın kalbi temiz, işleri düzgün olmalı.
Sa’dî’ye göre, her nasılsa kötülüğe düşmüş olanları bile hor görmemeli, nezaketle ellerinden tutup kurtarmaya çalışmalı. İnsanın hayatta prensibi, gönül yapma, dost edinme olmalı. Dostluğu yıkmak için değil, kurmak için fırsat kollanmalıdır. Adalet, yöneticiliğin ilk şartıdır. Bunu taşımayan, yöneticilik hakkını baştan kaybetmiştir.
Sa’dî, gezdiği çok geniş çevrelerden edinmiş olduğu tecrübelerini, medreselerde elde ettiği eğitimi, seyahatleri boyunca temas kurduğu alimlerle yaptığı sohbetleri, Gülistan’da güzel bir şekilde işlemiştir.
Gülistan, tarafımızdan baştan sona taranarak toplanan bilgiler ara açıklamalarla 30 kadar başlık altında sunulmuştur. Bir solukta okuyacağınız bu çalışma, aynı zamanda kaynağına gitmek için bir köprü niteliğindedir..
