Hani Gülten Akın der ya,
'Ah, kimselerin vakti yok
Durup ince şeyleri anlamaya'
İşte ben de bu kitabı okumaya niyetlenmişken bir arkadaş, 'ne gereksiz kitaplar okuyorsun ya!' cümlesini kurmuştu bana. Ben ise sadece kırık bir tebessüm ile mukabele ettim kendisine. Zira kimsenin vakti yok ince şeyleri anlamaya...
Bu sebeple bu kitabı önerirken de 'ince ruhlu insanlar muhakkak okumalı' ön uyarısında bulunuyorum. Zira kimine göre vakit kaybı olarak görülen çiçek dünyası, kimine göre ise Allah'a doğru açılan kapılardan biri olarak görülüyor...
Araştırmacı yazarımız edebiyatta çokça bulunan Şükûfenâmelerden yola çıkarak biz okurlarına ve dahî meraklılarına çiçekli yolları sunuyor. Okurken adeta bir gülistandan bir başka lalezâra adım atıyoruz. Öyle ki bazı sayfalarda nergis, menevşe, zerrinkadeh, süsen kokuları ile mest oluyor okur.
Güller Kitabı bana çok şey öğretti ama en çok da,
'' Bakmasını bilenler için her çiçek aslında kendisinden fazla bir şeydir.'' cümlesinin anlamını öğretti.
Bir güle bakınca tebessüm etmeyi nimet bilir oldum artık...
Bir nilüfer görünce, kendine aşık olan Narkissos'un inilitilerini hatırlar oldum artık...
Bir lale ile karşılaşınca, göbeğindeki siyahlığın yıldırımdan dolayı olduğunu düşünür oldum artık...
Yani artık çiçekleri sadece bir çiçek olarak görmüyorum. Bu hal içindeyken bu kitaba bakınca dahi mutluluk ile doluyorum.
Fazla övdüm
İnce ruhlulara rikkatle, kitap okurlarına da şiddetle tavsiyemdir...
Kitapla ve çiçekle kalın dostlar...
...
