Gulliver'in Maceraları
Jonathan SwiftGulliver'in Maceraları Reviews
You can find Gulliver'in Maceraları reviews, Gulliver'in Maceraları book reviews, Gulliver'in Maceraları ratings on 1000Kitap.Score
8.2Out of 10
Qulliverin Səyahəti əsəri daha çox uşaqlar üçün olan bir kitab kimi düşünülsə də düşünürəm ki hansı yaş dövründə olmasından asılı olmayaraq hər kəsin sıxılmadan oxuyub bəyənə biləcəyi bir kitabdır. Müəllif kitabda satirik - fantastik tərzdə mütləqiyyəti, saray çəkişmələrini, feodal özbaşınalığını, dağıdıcı müharibələri qətiyyətlə pisləmişdir. Qulliverin gəmi ilə müxtəlif ölkələrə səyahəti həmin ölkələrdə başına gələn əhvalatlar, ölkə sakinləri ilə söhbətləri sizə çox maraqlı gələcək və fikirlərinizə təsir edib dünya görüşünüzü zənginləşdirəcək. Əsərdən başa düşdüyüm qədəri ilə yazıçını daha çox düşündürən müxtəlif fikirlər olmuşdur məsələn insanların nəyə görə azğınlaşıb bir - birinə qarşı pisliklər etməsi, müharibələr edib qan tökülməsi, hakimiyyətə layiq olmayan adamların vəzifədə hakimiyyətdə olması, mütləqiyyətin aşağı təbəqələri əzməsi və sairə bütün bunlar kitabda satirik tərzdə tənqid olunur. Satirik fəlsəfi bir roman - son dərəcə dərin mənalı ciddi bir əsər olan Qulliverin səyahətini oxuduğunuz zaman sıxılmayacaqsız daha çox sizi əyləndirib, düşündürəcək. Xoş mütaliələr.
Gulliver'in Gezileri
Okuduğum kitapta Lemuel Gulliver adındaki genç bir doktorun çıktığı dört geziden sadece ikisine yer verilmiştir. Bu gezilerden biri "Cüceler Ülkesine" diğeri ise "Devler ülkesine" dir.
Genç doktor seyahatlerinde başından geçen olayları olağanüstü öykülerle anlatmış.
Doktorun ilk macerası minik
Gülliver’in Gezileri
Küçükken gazete kuponlarını toplayınca ince, resimli Güliver’in Gezileri kitapları verirlerdi. O zamanlardan hatırlıyorum da çok güzel olduğunu. Bu yüzden büyük bir heves ve istekle başladığımı söylemeliyim.
Kahramanımız Gülliver, dört farklı ülkeye seyahate çıkıyor.
İlk seyahat ettiği yer cüceler ülkesi Lilliput, ikinci ülke devler ülkesi, üçüncü ülke uçan bir ada ve son ülke ise atlar tarafından yönetilen bir yerdir.
İlk iki seyahatinde gerçekten çok eğlendim, bu seyahatleri çok sevdim. Cüceler ve devler ülkesinde yaşadıkları çok güzeldi Gülliver’in.. masal gibi bir anlatımdı, her şey kafamda canlandı. Çok hoşuma gitti gerçekten.. tam kitabı çok seveceğimi düşünürken.. üçüncü seyahat başladı ve çok fazla detay, ayrıntı vermeye başladı Swift. Ayrıca masal tarzından uzaklaşıp başka bir tarza geçiş yapmıştı. Eleştiri, hiciv.
Güzel bir masal gibi başlayıp sıkıcı olarak devam eden bir kitaptı bence Gülliver’in Gezileri.
Evet belki vermek istediği mesajlar derindi, anlamlıydı, dönemi eleştiriyordu, hükümeti eleştiriyordu fakat benim tarzıma pek uymadı diyebilirim. Son seyahati yine güzeldi ama ilk ikisine göre bir tık gerideydi. Ayrıca her seyahati dönüşünde ailesiyle yaşadıkları biraz duygusaldı. Karısının ve çocuklarının bu duruma anlam verememesi.. Gülliver’in kendini artık evinde hissetmemesi vs…
Yine de okunmaya değer bir kitap olduğunu düşünüyorum çünkü klasik bir eser. Bana hitap etmediğini söylemem gerekiyor ama..
Gulliver'in Gezileri'ne hep çocuk kitabı gözüyle bakılmış, çocuk dünyasıyla özdeşleştirilmiş.Masalların büyülü yaratıkları olan devler ve cüceler bunda etkili elbette.Kısaltılmış edisyonlar da bu yargıyı perçinlemiştir, sanıyorum.
Gulliver'in Gezileri benim için de ilk okumanın anısıyla özel bir kitap.
Bu yaşıma kadar benim için de
Gulliver’in Gezileri #herayinbiriklasik okuma grubumuzun Mayıs kitabıydı.
Çocukken okuduğumuz kitap ile alakası olmadığını söyleyebilirim. Cüceler, devler, ölümsüz büyücüler, oldukça zeki olan konuşan atlar var bu romanda evet ama görünenin ardında başka şeyler yatıyor.
Swift’in romanı dönemin siyasi partilerini, dini muhalifleri, bilim insanlarını ve felsefecileri hicvederek toplumun büyük bir kesimiyle alay ediyor. Hatta gezi romanları yazanları bile biraz dalga konusu yapıyor kendisine.
Yaşadığı dönemde kitap çok ilgi görmüş. Bir kesim çok beğenirken, bir kesim tarafından da saçmalık olarak algılanmış. Bir kitapta okuduğuma göre; o dönemde Gulliver’in gerçek olduğuna inananlar bile çıkmış. Hatta o zamanlar yaşayan bir piskoposun bu kitabı okuduktan sonra kitabı büyük bir öfkeyle ateşe atıp okuduklarının tek kelimesine bile inanmadığını duyurduğu söylenirmiş.
Swift insanlık adına çok fazla umut beslemiyor. Bunu özellikle son bölümü okurken daha çok hissediyor insan. Bunları okumak oldukça tuhaftı.
Anlattıkları ve vermek istediği mesajlar çok güzel ama ne yazık ki aynı şeyi anlatım tarzı için söyleyemeyeceğim. Okurken zaman zaman çok sıkıldığım, beni zorlayan bir kitap oldu.