İnsan gönlünü bir kimseye açamazsa, içindeki dertlerin her biri bir parça ateş oluyor, her yapıştığı yeri dağlıyor, her açtığı dağda bir cehennem alevleniyor.
Ezelden insanın doğduğu güne kadar , tükenmez bir karanlık var !
Arada bir hayat zamanı var. Öldügü günden ebediyete kadar, yine tükenmez bur karanlık... öyle bir hayat ki hem nefes almakla devam ediyor ,
Hem nefes aldıkça azalıyor!
Kim bilir, dünya dediğimiz şu mezarlık niçin yaratılmış?
Kim bilir , o mezarlığın daima birbirinin ölusunden geçinir nice yüz binlerce yüz bin türlü yaratıkla dolmasındaki hikmet nedir ?