Gülşen-i Aşk Sözleri ve Alıntıları
Gülşen-i Aşk sözleri ve alıntılarını, Gülşen-i Aşk kitap alıntılarını, Gülşen-i Aşk en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İzzet’i nûr edince istî’âb
Vuslat-ı aşka oldu fursatyâb
İltihâb etti âteş-i vuslat
Muhterik oldu hasret ü firkat
Nâr-ı aşk etti cümlesin mahrûk
Bertaraf oldu âşık u ma’şûk
Nâr-ı aşkında yakdı nûr-i Ḫüdâ
Kaldı bâkî kadîm olan Mevlâ
Aşkı ma'şûk u âşıka tâ'lim
Eyleyen sensin ey Hüdâ-yı alîm
(Aşığa aşkı maşuk ile öğreten sensin ey her şeyi bilen Rabbim. )
Saña yazık değil mi ey nâlân
Yâr ile cünbüş eylesin yârân
Sen bu vîrânserâda eyle enîn
Lâyık-ı hak mı ey figânâyîn
İnleyen adam! Yazık değil mi sana/ Yârân çalsın oynasın yâr ile/ Sen inle dur bu harabe yıkıntıda/ Figan eden adam! Layık mı hakkaKitabı okudu
Sükût eyledim kahrı var dediler
Biraz söyledim zahrı var dediler
Şaşırdım hülâsa pes ü pîşimi
Bıraktım Hüdâ’ya bütün işimi
Yedim Hâlet’in nân-ı ihsânını
Çalıştım halâs etmeğe cânını.
Gözyaşlarım benim ırmağımdır
Her kirpiğim orda dalım budağımdır
Neyleyim gül bahçesini, yârim yok
Gül bahçem olsa da bülbülüm yok
Murg-i işkestebâl-i aşkım ben
Hicrile bîmecâl-i aşkım ben
Yârsız bir mahalde ben edemem
Başımı kesseler daḫi gidemem
Goncasız seyr-i gülsitân olmaz
Yârsiz bezm-i âşıkân olmaz
Neme lâzım benim şükûfe-yi ter
Baña sînemdeki bahâr yeter
Çeşmimiñ eşki cûyibârımdır
Her müjem anda şâḫsârımdır
Neyleyim gülsitânı, yârim yok
Gülşenim var ise hezârım yok
Gâh giryân olup gehî sûzân
Bu münâcâtı etti vird-i zebân
Yâ İlâhî! Kusûruma bakma
Aşkile yandım, âteşe yakma
Her ne ettiyse ejdehâ etti
O da buldu belâsını gitti
Azm-i dâr u diyâr-ı yâr edelim
Kat’-ı şehrâh-ı kûhsâr edelim
Gülşen-i aşkda karâr edelim
Seyr-i gülgonca-yı bahâr edelim
Yürü ey Kûhken aman gidelim
Sâkin-i kûh-i firkatim ey dost
Bunca yıl yâre hasretim ey dost
Kalmadı sabr u tâkatim ey dost
‘Âzim-i râh-ı vuslatım ey dost
Yürü ey Kûhken aman gidelim
Görünür gibi oldu kasr-ı visâl
Edelim şevk ü gayreti per ü bâl
Uçalım bâmına hamâme misâl
İzzet’iñ derd-i aşkı buldu kemâl
Yürü ey Kûhken aman gidelim
Yâr eğer yoksa ben helâk olurum
Sanma cüz’îce derdnâk olurum
Baña âh ettirirsiñiz billâh
Eylerim gülsitân-ı aşkı tebâh
Sakınıñ âh-ı şu’lepâşımdan
Ḫavf edin ḫavf kanlı yaşımdan
Ben siziñ gibi mübtelâ değilim
Saḫre-yi bezm-i ibtilâ değilim
Mülk-i ‘aşk içre pâdişâhım ben
Şehriyâr-ı figânsipâhım ben
Beni eğlence sanma ey hemrâh
Karagöz şem’ası değildir âh
İşitip Kûhken bu güftârı
Ağladı, iñledi edip zârı
Dedi ey râh-ı gamda yoldaşım
Mekteb-i aşkda sebakdaşım
Âşıkânıñ sözünde kizb olmaz
Sâdıkânıñ sözünde kizb olmaz
Beni aşk-ı mecâzdan kurtar
Şugl-i nâz u niyâzdan kurtar
Aşkım ile resîde-yi tahkîk
Olayım âşıkân-ı Hakk’a refîk
Dâmenâlûde-yi günâhım ben
Korkarım âkıbet tebâhım ben
Rüstem-i nefsime zebûn oldum
Çâh-ı isyânda sernigûn oldum
Bize senden olur meded ey yâr
Gayrıdan yok ümîdimiz deyyâr
Bir sözüñ nezd-i Hak’da olmaz iki
Mihr birdir şafakta, olmaz iki
Bizden olsun durûd-i nâma’dûd
Rûhuna ey habîb-i Hayy-i Vedûd
Ere sûr-i visâle ahbâbıñ
Görmeye sûz-i hicri ashâbıñ
Sen Ḫüdâ’ya, Ḫüdâ saña âşık
Olalı ey muhabbeti sâdık
Ağlarım hicr-i yâr ile her şeb
Sensin Allah bilir bu hâle sebeb
Olmasan sen bu âlem olmaz idi
Bu meserret, bu mâtem olmaz idi
Bâ’is-i ḫilkat-ı cihân sensin
Ḫân-ı Levlâke mîhmân sensin
Da’vet ettikde Rabb-i bîenbâz
Atlası etti saña pâyendâz
Raḫşına ‘arşı etti seniñ rikâb
Kaldı ol rehde akl-ı kül bîtâb
Aşk nâmında bir civân sevdim
Tenim içre misâl-i cân sevdim
Nolduğuñ bilmedim bu âna kadar
Geçti tîr-i cefâsı câna kadar
İşitip ânı derdnâk oldum
Yüzünü görmeden helâk oldum
Kerem et, bildiğiñ ise söyle
Niçin etti aceb beni böyle
Beni zâr ettiğiñ gibi şâd et
Yıktığın ḫânedânı âbâd et
Beni pervâne, yâri şem’ eyle
Yakmadan âteş ile cem’ eyle
Her ne eylersen eyle billâh
Baña çektirme hicr-i yâr ile âh
Neyleyim gülsitânı, yârim yok
Gülşenim var ise hezârım yok
(Neyleyim gül bahçesini, yârim yok
Gül bahçem olsa da bülbülüm yok)