İnsan zamanında ettiği acı sözlerle,yanlış düşünceleriyle,değerlere karşı beslediği anlamsızlık duygusuyla gün gelir sınanır. Aynı roman karakteri Mecla’nın sınandığı gibi...
İçinde pişmanlığın,yüzleşmenin,yeniden başlamanın, gençlik hatalarının olduğu bir kitap .
Mecla aile kavramına olan inancını yitirmiş,özgürlüğüne düşkün biridir. Mecla, Talat ile yasak bir aşk yaşar ve bu aşktan dünyaya gelen Gül’ü babasız büyütür.Aile kavramına saygı duymayan Mecla’nın zamanında ablasıyla konuşurken,anne ve babasının verdiği emeklere karşılık o emekleri küçümseyerek söylediği “Bizi dünyaya getirdikten sonra beslemek,büyütmek, arzularımıza tabi olmak vazifeleriydi” cümlesi tarihin tekerrür etmesiyle ona bu cümleyi yaşatır. Çocuğunu babasız büyütmek zorunda kalır. Karakter bu durum için “hem cezam hem vazifem “ der.
Roman uzun müddet Mecla’nın içinde bulunduğu zor durumu aktarır fakat bir zaman sonra hayat kendini yeniler, zaman yüzleşmeyi getirir,çıkarılacak dersler çıkarılır ve Mecla’nın değişimi ve yeni bir hayata adım atışı başlar .
Hayat,Mecla’yı toplum ve ahlak değerlerinden uzak sert, alaycı genç kızlık düşünceleriyle sınar.Zamanındaki düşüncelerini ona yaşatır,o düşüncelerin muhasebesini yaptırır.
Roman aynı zamanda babasız bir çocuğu büyüten anneye karşı toplumun bakış açısını da işler.